De Franse fabrikant van elektrische wagentjes, Mia moet ermee stoppen. De rechtbank van koophandel had het bedrijf eerder onder gerechtelijke bescherming geplaatst maar wil nu overgaan tot de verkoop van de activa. Ook voor het Antwerpse Green Taste een streep door de rekening. “Maar wij blijven geloven in een doorstart”, zegt Steven Sas.
Je zult ze ongetwijfeld al opgemerkt hebben in het drukke stadsverkeer. De kleine elektrische autootjes wringen zich rustig doorheen de morgenspits. Ze zijn weliswaar piepklein maar iedereen heeft ze dan wél gezien.
Philippe Coenen van Green Tate opende onlangs een zogenaamde concept store rond de Mia in Antwerpen. Green Taste wil er het thema van de elektrische mobiliteit showen. Met elektrische fietsen (Gocycle) en de Mia.
Vooral de Mia lokte flink wat belangstelling uit. Het kleine wagentje is ontworpen door de Duitse prof Edwin Kohl, een man die al jarenlang bezeten is door de groene technologie. Hij dacht het autootje dan ook helemaal uit in functie van de elektrische batterij en niet omgekeerd zoals de meeste traditionele autobedrijven doen. De Mia werd gebouwd onder een Duits-Franse samenwerking in de buurt van Nantes. In die bewuste fabriek werd ooit nog de Tigra van Opel gebouwd. Kohl liet het design van zijn autootje overigens uittekenen door de beroemde ontwerper Murak Günak die zijn creatie noemde naar zijn dochter Mia.
Philippe Coen was er van zijn kant in elk geval van overtuigd dat Mia de steden zal veroveren. Hij budgetteerde de verkoop binnen enkele jaren op 300 tot 400 stuks op jaarbasis. In het afgelopen jaar zijn er, zonder veel publiciteit al zo’n 60-tal verkocht. Ondanks de financiële problemen van de Franse producent zijn er ook nog eens een 30-tal besteld. Die komen er allicht voorlopig niet door. “Maar wij blijven erin geloven,” zegt Steven Sas. “In de afgelopen maanden daagden er al verscheidene kandidaaét-overnemers op. Zo oa. de producent van de batterijen waarop de Mia rijdt.
Green Taste oriënteert zich in een eerste fase vooral naar de bedrijven. Die zouden Mia perfect kunnen gebruiken voor allerlei opdrachten binnen een stadsomgeving. Wat bv. ook het idee was van Patrick Custers van General Painting die de Mia voortaan laat gebruiken om de verschillende werven in de stad te bezoeken. Ook Eandis, Cleaning Masters en de Vlaamse Post reden al met Mia’s.
Green Taste mikt daarbij vooral ook op het fiscale aspect van elektrisch rijden: een elektrische auto is voor een onderneming 120% fiscaal aftrekbaar en volledig vrij van CO2-belasting. Hierdoor daalt de aankoopprijs op maandbasis onder de maandelijkse leaseprijs.
Even technisch: een Mia kan makkelijk 120 kilometer aan zonder herlaadbeurt, de schuifdeuren zijn onvoorstelbaar makkelijk, de chauffeur zit vooraaan alleen waardoor de twee passagiers enorm veel beenruimte hebben. Nog zoiets: een Mia heeft een draaicirkel van hooguit 3,4 meter. De vraagprijs: pakweg 15.000 euro.
De problemen bij Mia zijn uiteraard een tegenvaller voor Green Taste. Het bedrijf heeft echter nog twee andere types elektische auto in de portefeuille: de Nosmoke Electric en de Noun Electric. In de etalage staan ook de elektrische fietsen van Gocycle.
