Met een naam als Stefano Napoli ben je geboren voor het restaurantwezen. Opgegroeid in Rome belandde deze advocaat nochtans in Brussel om er te werken voor de Europese Unie. Tot hij in 2016 besloot een restaurant te openen in Etterbeek. “Zelfs in de hoofdstad was het moeilijk om traditionele restaurants te vinden”, vertelt hij. “De meeste Italiaanse zaken worden er gerund door migranten van de tweede generatie en de gerechten neigen al te zeer naar de Belgische smaak.”
Toen een bevriend pizzaiolo uit Napels aan zijn mouw trok, opende Napoli met La Pizza è Bella een tweede zaak aan de Brusselse Zavel, en later nog een in Elsene. Op de kaart: een handvol authentieke pasta’s en pizza’s, bereid met producten uit Italië. Die toewijding is ook het Italiaanse 50 Top Pizza Awards niet ontgaan, want sinds drie jaar prijkt La Pizza è Bella als een van de enige twee Belgische restaurants (ook La Pioala Pizza uit Sint-Joost-ten-Node, red.) op de internationale lijst. Dat hetzelfde menu nu ook in Antwerpen geserveerd wordt, belooft het beste. Al is het maar omdat het duurste gerecht op de kaart aftopt op 25 euro.
In de gloednieuwe zaak op de hoek van de Oever en Sint-Jansvliet waakt Antonio Corsetti over de keuken. Deze Napolitaanse docent pizza bakken startte eerder Luigi’s op Nieuw Zuid mee op en ontfermt zich nu over de veelgeprezen ‘gourmet pizza’s’. Zoals de ‘ragu i ricotta’, waarbij een portie tomatensaus met gehaktballen apart geserveerd wordt bij een met ricotta gevulde pizzakorst. “Natuurlijk zijn onze pizza’s voortreffelijk, maar bij de Top Pizza Awards wordt ook rekening gehouden met de beleving in het restaurant”, stelt Napoli. “Gezellige kussens, een goed glas wijn, een attente bediening, daar houden we allemaal rekening mee.”
Die aandacht voor design en savoir-vivre deed Napoli ook naar Antwerpen lonken. Nadat hij eerder deze zomer al een zaak in Parijs begon, openden zaterdag voor het eerst de deuren van La Pizza è Bella aan de Oever. “Voor een Italiaan is Antwerpen het Milaan van België. Kijk naar die goedgeklede dames met de armen vol winkeltasjes, en de gesoigneerde heren”, blikt Napoli naar buiten door een van de vele ramen van het hoekpand. “In Antwerpen is een publiek dat comfort en kwaliteit naar waarde schat. Binnen drie jaar wil ik hier nog twee restaurants openen.”
