Familiestukken, zolderschatten en geliefde hebbedingen. In De Repair Shop restaureren Nathalie en haar collega’s de items naar hun vroegere glorie, en maken zo eigenaars weer blij. “Het is niet dat ik sinds mijn tv-verschijning extreem meer werk heb”, zegt Nathalie. ‘Grotere spelers weten me wel makkelijker te vinden, zoals aannemers en kerkfabrieken. En opvallend: meer mensen vertellen me over de achtergrond van het voorwerp, net zoals op tv.”
Nathalie behaalde in 1998 haar diploma als meubelrestaurateur aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten Antwerpen, en startte haar eigen zaak. “In bijberoep thuis aan de keukentafel, terwijl ik in de horeca werkte. Maar ik had altijd wel job met het restaureren.” Wat voor de eigenaar van een item bijzonder kostelijk kan zijn. “Vroeger maakte ik vaak offertes waaruit geen werk kwam. Ondertussen kan ik beter inschatten of restaureren zinvol en niet te kostelijk is. De job is arbeidsintensief, onvoorspelbaar, nooit routineus, en steevast risicovol. Jammer dat de kijker dit aspect niet ziet op tv. Wekenlang werk wordt gereduceerd tot enkele minuten tv.”
Geregeld klopt men bij Nathalie aan nadat een herstelpoging thuis met superlijm nog meer schade toebracht. “Het verwijderen van die lijm is vaak lastiger dan de restauratie zelf. Maar is essentieel om zelf een goede verlijming te kunnen doen. Ook een ramp: iets dat gelost is en men klopte er nageltjes in. Dikke miserie, want soms geraak je er met je gereedschap amper aan om het weer te verwijderen. De vloek van de doe-het-zelver.”
Mad Men
Waarom beoefent ze deze stiel? “Ik was gefascineerd door antieke voorwerpen en hield van atelierwerk. In combinatie met een vleugje geschiedenis over die voorwerpen en materialen was dat mijn ding. Ik twijfelde om metaal- of textielrestauratie te kiezen, maar het werd hout- en meubelrestauratie. Geen idee meer waarom. Maar mijn vader was architect. Ik groeide op in een Mad Men-achtige villa uit de seventies waar geen splinter hout te bespeuren was. Misschien was mijn vakspecialisatie een reactie daarop. (lacht)”
Sinds 2003 geeft ze ambachtelijke meubeltechnieken, hout- en meubelrestauratie en -conservatie aan haar alma mater in Antwerpen en sinds 2017 doceert ze materialenleer aan hoGent, in de afdeling instrumentenbouw. “Ooit gaf ik fulltime les in het avondonderwijs, maar sinds De Repair Shop is dat gereduceerd tot twaalf uur les. De overige 2,5 dagen werk ik in mijn atelier.” Veel mensen willen in haar voetsporen treden. “Ik heb 46 studenten in Antwerpen, en de voorbije acht jaar is er een constante wachtlijst van bijna dertig man. Niet iedereen weet de avondopleiding af te ronden. Meestal onderbreekt men noodgedwongen even vanwege kinderen, werk of de aankoop van een huis. Maar na een paar jaar komen ze wel terug.”
Bij Nathalie thuis zal je niks nieuw vinden. “Er staan oude meubelen die toe zijn aan restauratie, maar ik kom er niet toe. Ik zeg altijd eraan te beginnen als mijn atelier leeg is, maar dat is dus nooit. (lacht)” In haar atelier passeren doorsnee meubels, maar recent ook een juwelendoosje, een 15de eeuws heiligenbeeld, een Indische tafel met inlegwerk van parelmoer en vier designkrukjes. “Het werk is gevarieerd.”
Bokrijk
Opnames van De Repair Shop liepen van maart tot juni. “Mijn atelier verhuisde naar de schuur in Bokrijk. Ik vertrok telkens op dinsdagavond met de mobilhome naar Limburg, en werkte er drie dagen in de schuur. In het prille voorjaar was het zo koud dat ze verwarming hadden voorzien onder de werkbank. Maar dat werd zo heet dat mijn schoen was gesmolten. (lacht) Ik verbleef vlakbij op een camping en fietste naar ‘het werk’. Ik had er altijd een vakantiegevoel. Ik moest me er ook niet bezighouden met offertes en facturen. En als de lijm op was, ging iemand anders naar de winkel. Ik moest me enkel bezighouden met de essentie. Ze voorzagen zelfs warm eten en koffie.”
