Milan Steyvers (36) en Ive Wallendael (36) liepen elkaar tien jaar geleden tegen het lijf in de Antwerpse horecawereld. “Sindsdien zijn we goede vrienden en tussen pot en pint begon het te kriebelen om samen een zaak op te starten”, vertelt Milan. “Twee jaar lang spraken we af om elke overbodige cent netjes opzij te zetten en in januari begonnen we rustig panden in het oog te houden.”
Toen Damplein nummer 17 vrijkwam, hebben ze geen seconde getwijfeld. “We vinden het een ongelooflijk fijne, warme buurt en voelen ons hier meteen welkom.”
Op de ramen van het hoekpand sieren de letters ‘café-restaurant Ivo’. “We kozen bewust voor café-restaurant omdat onze zaak danst op die flexibele lijn”, legt Ive uit. “We wilden vooral iets creëren waar we zelf ook graag naartoe zouden gaan. Daarom wilden we geen te strak kader en moest het voor ons vrijblijvend zijn. Mensen mogen rustig langskomen om iets te drinken en misschien in de loop van de avond toch iets bestellen om te eten. Of ze reserveren echt voor een maaltijd. Je kan hier een hapje bestellen of de hele kaart. Onlangs kwam hier een duo eten en de ene bestelde het vlees-hoofdgerecht, terwijl de andere enkel een crème brûlée wilde.”
Kaart
De kaart is niet uitgebreid: enkele hapjes en een tweetal gerechten per soort, van voorgerecht tot dessert. “Mensen zien een kleine kaart misschien als een nadeel, maar eigenlijk hangen er meer voordelen aan vast. Ik zorg er steeds voor dat de producten die binnenkomen volledig gebruikt worden zodat we minder afval en geen overschotten creëren”, licht Milan toe.
Door alles met twee te bolwerken, zorgen ze dat de personeelskost laag blijft. Extra handen zouden effect hebben op de prijzen. “We vinden het belangrijk om op deze manier de prijzen schappelijk te houden. Een zeebaars voor 23 euro zie je niet op andere kaarten terugkomen.”
“We proberen wel met lokale producten te werken. En vinden het bijvoorbeeld belangrijk om ecologische, biodynamische en natuurlijke wijnen te serveren, maar zouden het hypocriet vinden als we die vanuit Australië laten overvliegen”
Milan Steyvers
Alles wordt in huis gemaakt, van het brood tot de koekjes bij de koffie. “Ik ben klassiek geschoold in de Franse keuken, maar zou de kaart eerder Europees bestempelen. We proberen wel met lokale producten te werken. En vinden het bijvoorbeeld belangrijk om ecologische, biodynamische en natuurlijke wijnen te serveren, maar zouden het hypocriet vinden als we die vanuit Australië laten overvliegen.”
Vier handen
Binnen en buiten is ongeveer plaats voor 25 klanten. “We voelen steeds aan hoeveel klanten we met twee kunnen bedienen en helpen elkaar waar nodig”, zegt Milan. “Ik moet mijn drempelvrees overwinnen en kom in de zaal als Ive ondersteuning kan gebruiken.”
“En ik maak de hapjes klaar die geen bereiding vereisen of dresseer een bordje”, vult Ive aan.
Café-restaurant Ivo is open van woensdag tot zaterdag van 12 tot 23 uur. “De keuken sluit om 21 uur. Doorheen de dag vinden we het cafégedeelte heel leuk en belangrijk, maar het moet hier zeker geen nachtcafé worden. Ook om alles voor ons haalbaar te houden, is het ideaal dat we om middernacht de deur kunnen sluiten. Om negen uur de volgende ochtend moet ons zelfgebakken brood de oven alweer in.”
