Liefst 286 Buurderij-bijeenkomsten waren er de afgelopen jaren in Pulderbos. “Gisteren heb ik de deur achter het Buurderij-Pulderbosverhaal dicht gedaan. Ik vind het niet meer dan een mooi gebaar om een aantal mensen hier in de kijker te zetten”, zegt Joris. “Het was een project wat voor mij heel impulsief is begonnen. Ik zag een vraag passeren en zonder verder na te denken, had ik me kandidaat gesteld. Het is een begin geweest van een totale wending in mijn carrière, waarvoor ik nu nog altijd heel dankbaar ben”, zegt Nele.
Nele Joris startte aan dit verhaal met haar twee grote steunpilaren. “Beren van kerels, mag je wel zeggen, met een groot hart: Herman Vissers van ’t Eikenschranske in Grobbendonk en Werner Aerts van ’t Zwarthof in Zoersel. Geregeld hebben ze me met mijn voeten op de grond gezet want ik zag het groots en wilde vooral veel mensen samenbrengen. We kenden een super mooie start, we hebben veel mooie bijeenkomsten gekend, waar veel gelachen werd en af en toe hebben we ook tranen gedeeld.”
“Corona was voor ons een hoogtepunt. Het was fantastisch om te zien hoe mensen met elkaar wilden verbinden en ineens de kracht en het belang van de pure lokale voeding terugvonden. Meer dan honderd bestellingen per week vlogen bijna door de ramen. Om na corona vast te stellen dat mensen dit bewustzijn beetje bij beetje verloren.”
“Als orthomoleculair therapeut en voorstander van echte voeding was het beetje bizar. We zagen veel mensen ziek worden en laat dit dan juist hét moment zijn om je gezondheid in handen te nemen en te kiezen voor pure groenten direct uit de grond of kwaliteitsvol vlees.”
Mooie mensen
Nele leerde veel mooie mensen kennen, zegt ze. “Zoals vrijwilligster Anne-Marie Hanssen. Ze was er altijd om me te helpen en ze nam de Buurderij over als ik eens een weekje verlof had.”
De Buurderij Pulderbos kreeg een afhaalpunt in Halle-Zoersel. “Nitya en haar man zijn fantastische mensen waar ik super graag mee heb samengewerkt. En ook in het Dorpspunt in Massenhoven hebben we voorbije maanden een poging ondernomen om het lokale aspect tot bij de buur te brengen. Helaas was de opkomst daar maar heel gering. We zijn er gestart met acht buren en gestopt met twee à drie buren die hun bestellingen nog kwamen ophalen. Gelukkig bleven ze wel de weg naar Pulderbos vinden.”
Prijsperceptie
Nele sloot woensdag af met taarten van Berten en Iris om het hoofdstuk heerlijk af te ronden. “Voeding blijft een belangrijke pijler in mijn leven en dat gaat zo blijven. Hoe en wat ik ermee ga doen, wordt komende weken zeker en vast nog duidelijk.”
Werner Aerts van ’t Zwarthof was van in het begin een van de sterkhouders. Maar ook hij merkte de verminderde interesse. “In de coronaperiode zat ik met een tachtigtal Buurderijklanten in Pulderbos, nu waren het er nog zo’n tien tot vijftien. Over Massenhoven kan ik niet veel zeggen, dat heeft niet echt de tijd gehad om van grond te komen. Het afhaalpunt in Halle stopt voorlopig, maar ik geloof dat de gemeente daar nog gaat ziet wat het kan doen. Ik kan niet echt zeggen dat de mensen minder met de korte keten bezig zijn, want hier op de hoeveslagerij van ’t Zwarthof thuis in Zoersel is het zelfs drukker dan ooit. Naar de Antwerpse Buurderijen blijf ik wel gaan. Daar is de daling iets minder.”
Katleen De Coninck van Boeren & Buren, de organisatie achter de Buurderijen, bevestigt dat het overal moeilijk gaat. “Door de algemeen stijgende prijzen voor voeding in de hele voedingssector, gaan mensen op zoek naar goedkopere alternatieven. Vanuit Boeren & Buren werken we daarom momenteel rond prijsperceptie, met als doel te kunnen aantonen dat sommige producten niet altijd duurder zijn in ons netwerk dan in de supermarkt.”
