Eigenaars van het gebouw Ronny Van San en Denise Torfs runden de zaak zelf van 1985 tot 2007. Daarna zaten er verschillende uitbaters in. De laatste van hen had de pech om vlak voor de lockdown open te gaan. Hij kon zich nog handhaven via takeaway, maar kreeg nadien af te rekenen met personeelstekort. Zo viel hij zonder kok ,waardoor hij zelf veel in de keuken moest staan. En ook het zaalpersoneel viel uit.
“Die mens heeft pech gehad, want hij is altijd correct geweest met ons”, zegt Ronny. “We hebben nog altijd een goed contact.”
Doordat de zaak schuldenvrij was, kon er gelukkig snel een overnemer worden gevonden. Matthias Akkermans werkte eerder in Het Boothuys in Massenhoven en kent dus het klappen van de zweep. Zijn zus Maïte heeft ook al een beetje horecaervaring en was ook al actief in de verkoop. De twee zijn afkomstig uit de regio ’s Gravenwezel. Matthias woont intussen in Pulderbos en Maïte is in het appartement boven De Scheepvaart ingetrokken.
“Ik zal vooral achter de schermen in de keuken te vinden zijn”, vertelt Matthias. “Terwijl Maïte de bediening doet.” Of het makkelijk is, zo samen een zaak runnen als broer en zus? “Wij hebben in de 26 jaar dat ik Maïte ken, nog geen ambras gemaakt”, lacht Matthias. “Wij komen goed overeen en weten wat we aan elkaar hebben. Dat vertrouwen is belangrijk.”
Dat beiden hard kunnen werken, is al bewezen, want De Scheepvaart is vanbinnen helemaal veranderd. Een beetje minder stijf, wat jonger en familialer. Zo werd houtlaminaat over de rode vloertegeltjes gelegd, wat alles ineens veel huiselijker maakt, en zijn er frisse toetsen van muntgroen aan de toog. De blinkende metrotegels achter de toog maken het helemaal af. “Je begint met te denken van ‘ik zal hier eens wat schilderen’, en voor je het weet ben je véél meer aan het veranderen dan wat je voor ogen had”, zegt Matthias. “We willen hier vooral een gezellige sfeer creëren waar iedereen zich welkom voelt. Ook wandelaars met honden. Qua keuken wil ik de eerlijke Belgische keuken aanbieden tegen vriendelijke prijzen, zoals stoofvlees-frietjes of vidée, allemaal zelfgemaakt. We willen ook met seizoensgebonden suggesties werken. Maar wie een pannenkoek wil komen eten of alleen een pintje drinken is hier even welkom.”
Zaterdag is de openingsreceptie. “We hebben al kennisgemaakt met onze buren en vinden Viersel een heel tof dorp”, zegt Maïte. “Het zijn hier allemaal vriendelijke mensen. Hier kan je nog een babbeltje doen als je bijvoorbeeld naar Annelies van ’t Vierseliertje gaat.”
Omdat de levering van het meubilair nog wat op zich laat wachten en de ‘finishing touch’ nog moet gebeuren – de tap is net aangesloten en morgen volgt het eiken toogblad – is de echte grote opening voorzien in het weekend voor 1 mei. Daarna gaat De Scheepvaart alle dagen behalve op maandag en dinsdag open zijn vanaf 11u, tot de laatste klant vertrekt.
De Scheepvaart bestaat al van voor 1900. Dichter Paul van Ostaijen (1896-1928) bracht er in 1927 de laatste zomer van zijn leven door. Terwijl we met Matthias en Maïte praten, stoppen er al fietsers om te vragen of het al open is. De mensen zitten er precies op te wachten.
