Vorige week werd het hoogste punt bereikt van één van de grootste én duurste nieuwbouwprojecten in Antwerpen: het project Leopold. Speciaal daarvoor plantte de Antwerpse projectontwikkelaar Immpact een boom op de vijfde verdieping. Niet zomaar een boom, wel een meiboom van 8 meter. Een huzarenstukje.
Stefan Willaert, commercieel directeur van Immpact: “Het leuke is dat het om een ‘vergeten traditie’ gaat. Wanneer men vroeger in de bouw het hoogste punt had bereikt, zetten de arbeiders daar een meiboom. Dat was een teken van: ok, we gaan even feesten, een pint drinken. Die traditie in Antwerpen in de bouw was wat weggedeemsterd en herstellen we nu in ere!”
Duurste penthouse in historische binnenstad
Tussen de Bourlaschouwburg, het Theaterplein en De Botaniek, komt straks de duurste penthouse van Antwerpen. Kostprijs zou 2,6 miljoen euro bedragen. En daar is nu die meiboom geplant.
Op dit moment staat de volledige ruwbouw van project Leopold er en worden de eerste woningen afgewerkt. Het volledige project zou af zijn in mei 2018. De penthouse is een appartement van meer dan 300 vierkante meter en heeft in totaal drie badkamers, vier slaapkamers, een royale living en een keuken van 70.000 euro. De penthouse zal bovendien verschillende dakterrassen met daktuinen en een zwembad, een hamam en zelfs een wijnkelder hebben.
In totaal komen er in project Leopold 12 begijnhofwoningen, 8 penthouses en 73 appartementen, gelegen op een terrein van 6.000 vierkante meter, ofwel de grootte van één voetbalveld.
Projectontwikkelaar Immpact herstelt een volkstraditie in ere
Immpact koppelt hier een aloude volkstraditie aan, namelijk het plaatsen van een meiboom op de hoogste verdieping. Dit volksgebruik gaat terug tot de Middeleeuwen. Het plaatsen van de boom zou symbool staan voor voorspoed en vruchtbaarheid voor de toekomstige bewoners van de woningen. Volgens de traditie hoopt men dan ook dat het gebouw of de woning zo stabiel, groot en duurzaam mag worden als een boom. Het is tot slot ook het moment om de bouwvakkers te bedanken voor het geleverde werk.
Honderd jaar geleden was de site een Olympische ijspiste
“Nu zien we enkel een bouwwerf, maar er schuilt heel wat geschiedenis achter deze site. Weinig Antwerpenaren weten dat er nog een Olympische geschiedenis aan deze locatie is verbonden”, zegt Stefan Willaert. Omstreeks 1900 werd er een rolschaatspiste gebouwd, die de naam ‘Skating du Cercle’ kreeg. De piste opende in 1910 de deuren en trok vooral welstellende dames uit de Antwerpse bourgeoisie aan. Zij kwamen graag toertjes draaien en taartjes eten rond de piste. Ondanks het succes ging de NV achter de piste over kop, waardoor de baan in 1913 werd omgevormd tot een ijspiste. Een primeur voor Antwerpen die onze stad toeliet om zich in 1920 kandidaat te stellen voor de organisatie van de Olympische Spelen. Na de Spelen werd de ijspiste snel afgebroken en deed de site dienst als autogarage en stelplaats voor taxi’s. De laatste jaren was er een parkeergarage.
