De winkel was niet alleen een plek om vlees te kopen, generaties klanten ontmoetten er elkaar ook. Huidig beenhouwer Raphaël Vandekeere (62) onderging een zware hartoperatie, hij kreeg een nieuwe hartklep. Daarnaast moesten zowel hij als zijn vrouw Chantal Van Immerseel (58) in minder dan een jaar tijd hun ouders afgeven.
“Dat stemde tot nadenken: er is nog een leven naast de winkel”, benadrukt ze. “De constante druk maakte het voor Raphaël ook zwaarder en vermoeiender. Het is ook goed geweest. Nu komt er tijd vrij voor onze vier kleinkinderen.”
Stadsbeenhouwerij
Beenhouwerij Vandekeere is al decennialang een begrip in de regio. Het was de grootvader van Raphaël die de eerste beenhouwerij opende in de De Gryspeerstraat in Deurne. Heel wat klanten brachten hun zomer door in hun vakantieverblijf in Sint-Job en hij stuurde zoon René naar daar.
Die opende op 1 juni 1960 een kleine beenhouwerij aan het kruispunt van Sint-Job om de klanten ook in de vakantie van hun vertrouwde vlees te voorzien. “Heel wat klanten zijn hier uiteindelijk blijven wonen en zo bleef de beenhouwerij hier open. Hier groeide ik ook op”, blikt de beenhouwer terug.
Raphaël nam in 1997 de zaak over. Toen hij in 1985 huwde met Chantal kwam ook zij mee in de beenhouwerij werken. Dochter Tatiana (38) stapte op 1 juli 2009 in de zaak. Ze was in 2008 nochtans afgestudeerd als orthopedagoge. “Ik werkte al tijdens het weekend in de beenhouwerij. Ik ben er opgegroeid en het was moeilijk om dat los te laten”, bekent ze. Haar jongere zus Nirasha (34) ruilde na zeven jaar wel de beenhouwerij voor een baan bij een boekhoudkantoor.
Een begrip
Door de jaren heen breidde de slagerij drie keer uit. Niet alleen de ruimte werd drie keer zo groot, ook het assortiment groeide. “De grootste wijziging in al die jaren is toch wel de verruiming van het aanbod. Mensen eten en koken anders dan vroeger”, legt Raphaël uit.
“De grootste wijziging in al die jaren is toch wel de verruiming van het aanbod. Mensen eten en koken anders dan vroeger”
Raphaël Vandekeere
Hij merkt op dat er veel meer variatie verwacht wordt van het assortiment. “Heel wat bereide gerechten, zoals vol-au-vent, staan tegenwoordig geregeld op de doordeweekse menu’s. Vroeger bestelden klanten dat veeleer op feestdagen”, schetst hij de evolutie.
“De bevolking in Sint-Job is sterk aangegroeid, maar er kwamen ook vijf supermarkten bij. Daar moesten we toch tegen opboksen. Het is ons altijd goed gelukt dankzij de kwaliteit die we aanbieden. We maken heel veel zelf, onze beuling is erg populair. De korte keten is sinds corona nog belangrijker geworden”, vult Chantal aan.
Aan dat verhaal komt op vrijdag 23 augustus een einde. “De klanten reageren vaak heel emotioneel. We hebben intussen een kast vol kaartjes. Voor veel klanten waren we ook een luisterend oor. We hebben heel toffe klanten, ze voelen als familie. Intussen komen verschillende generaties over de vloer, sommigen zijn opgegroeid hier. We zijn gewoon een heel open en warme familie, zo zien we ook ons personeel.”
De klanten slaan sinds begin deze maand ook een voorraad vlees in. “Ze kopen zelfs onze eigen diepvries leeg”, lacht dochter Tatiana. “Er blijft in het dorp dan ook nog maar één slagerij open. Dat wordt nog een uitdaging.”
Mooiste kaastoog
De klanten zullen Vandekeere missen, de familie zal hen ook missen, maar start een nieuw hoofdstuk. Dochter Tatiana wordt leerkracht in opleiding en gaat godsdienst onderwijzen in het secundair in Sint-Lutgardis in Merksem. Nochtans won ze nog zilver met de wedstrijd Mooiste kaastoog 2021 van Antwerpen. “De passie voor kaas ben ik nog niet kwijt. Wellicht bied ik het nog aan in bijberoep rond de feestdagen, maar nu eerst de knop omdraaien. Lesgeven had ik vroeger al overwogen en nu komt er toch nog van.”
Mama Chantal trekt ook terug naar school, maar dan als coördinator van de poetsdienst in het Sint-Michielscollege in Brasschaat. Ook zij heeft de klik gemaakt naar een nieuwe toekomst, maar is toch nog emotioneel: “Ik zal ook mijn dochter missen. We zagen elkaar elke dag hier in de beenhouwerij. Daar heb ik het nog wel moeilijk mee.”
“Ik zal ook mijn dochter missen. We zagen elkaar elke dag hier in de beenhouwerij. Daar heb ik het nog wel moeilijk mee”
Chantal Van Immerseel
De deuren van Beenhouwerij Vandekeere sluiten op vrijdag 23 augustus om 12 uur onherroepelijk de deuren. De familie wil wel alle klanten nog bedanken voor al die mooie jaren op zaterdagmiddag.
