De Messenwinkel Antwerpen Foto: Jan Van der Perre

Antwerps icoon De Messenwinkel viert 160ste verjaardag: “In 2025 neemt zesde generatie de familiezaak over”

Laat het vreugdevuur ontbranden, want het is feest in een van de laatste pittoreske winkeltjes die de Antwerpse binnenstad rijk is. De Messenwinkel op het Mechelseplein viert dit jaar zijn 160ste verjaardag. In 2025 neemt de zesde generatie de familiezaak over. “Tot buiten de landsgrenzen is De Messenwinkel een begrip”, vertellen eigenares Ingeborg Holthof en opvolger Joannes Chevalier.

’t Is niet iedereen gegund: het 160 jaar uitzingen én de zaak binnen de familie houden. Wat in 1864 begon als een drogisterij is uitgegroeid tot een Antwerps instituut, met klanten tot ver buiten de stadsmuren. Die drogisterij was opgericht door de schoonouders van de overgrootmoeder van Ingeborg Holthof (61), die in 1996 de winkel overnam met haar toenmalige echtgenoot Robert Chevalier.

Foto: Jan Van der Perre

Het knusse winkeltje met bijbehorend historisch interieur flitst je in een oogwenk terug naar de tijd dat de dieren nog spraken en ze hun stoppelbaardjes wegscheerden met safety razors met olijfhouten handvatten en hun groentjes piekfijn in julienne sneden met een mes dat niet misstaat in de keuken van een sterrenchef.

Die 160ste verjaardag laten Ingeborg en haar 27-jarige zoon Joannes Chevalier, die volgend jaar als zesde generatie de winkel overneemt, niet zonder enkele toeters en bellen voorbijgaan. “Het is er maar weinigen gegeven zo’n mooie mijlpaal te mogen vieren”, vertellen ze. “Naast De Messenwinkel heb je nog Ganterie Boon en In ‘t Zonneke, maar daarna houdt het zo goed als op. Om die 160 jaar Antwerpse geschiedenis kleur te geven, organiseren we heel dit jaar verschillende feestweekends. Zo zetten we in maart onze koksmessen in het voetlicht. Dan komt, vanuit dé Duitse ‘messenstad’ Solingen, iemand van het bedrijf Solinger voor onze deur demonstreren hoe zij de heften aan het mes monteren. Onze klanten kunnen dan hun eigen mes samenstellen en kiezen uit welk hout het handvat bestaat.”

Ingeborg Holthof en haar zoon Joannes Chevalier. Vijfde en zesde generatie samen achter de toog. Foto: Jan Van der Perre

Buiten de landsgrenzen

Eind september organiseert De Messenwinkel het vertrouwde Laguiole-weekend. “Daar zijn we mee begonnen toen de zaak 150 jaar bestond”, vertelt Joannes. “Dat doen we sindsdien ieder jaar. Dan komt Thierry, de chef d’atelier en broer van de eigenaar van Laguiole en Aubrac , vanuit Frankrijk naar het Mechelseplein afgezakt om te tonen hoe die iconische steak- en plooimessen gemaakt worden. Omdat wij een goede klant zijn, komt hij ieder jaar een keertje naar Antwerpen. We kunnen dus best wel stellen dat ze tot buiten de landsgrenzen De Messenwinkel kennen.”

Die twee feestweekends liggen al vast. Daarnaast organiseren Ingeborg en Joannes ook nog een moment rond het slijpmetier. In hun huis in Ekeren hebben Ingeborg en haar man Dirk Ameloot (59) een eigen atelier. “De slijpstenen die bij ons gebruikt en verkocht worden, zijn coticulestenen uit de Ardeense groeven. We hopen dat ook die fabrikant ons met een bezoekje wil vereren. In een ideale wereld komen zij een cursus messen slijpen geven aan onze klanten. In welke vorm deze feestelijke tweedaagse zal doorgaan, da’s nog even afwachten.”

De chef d’atelier van Laguiole en Aubrac komt eind september aan de klanten tonen hoe dit iconische mes vervaardigd wordt. Foto: Jan Van der Perre

De Koordenwinkel

Om het verleden van de familiezaak niet uit het oog te verliezen, kunnen klanten tijdens de festiviteiten ook koordjetrek spelen en iets winnen. Dat koord is een verwijzing naar de vroegere naam van de winkel. “Officieel heet onze zaak trouwens nog steeds De Koordenwinkel”, lacht Ingeborg. “Veel mensen denken dus ook dat wij dat nog steeds verkopen, maar da’s al lang niet meer het geval. Toen mijn moeder, Lisette Kiebooms, de zaak in de jaren zeventig van haar ouders overnam, waren de rekken hier gevuld met koord en touw. Wij waren dé place to be voor sjorrende scouts en bakkers, aangezien ze vroeger de taartendozen toemaakten met een stukje touw.”

Het interieur van de vroegere Koordenwinkel, volgestouwd met touw en macramé in alle varianten. Foto: De Messenwinkel

Joannes neemt in 2025 de zaak over. Jan Van der Perre.

Natuurlijk mag ook het scheergerief tijdens dit feestjaar niet ontbreken. Hoewel volgens Ingeborg en Joannes de hype rond het scheren met een open mes wat is gaan liggen, gaan de safety razors en vaak prachtige kwasten nog vlot over de houten toonbank. “Voor de verzamelaars hebben we nog enkele mooie open scheermessen in stock, die we zullen tentoonstellen in onze vitrine en te koop aanbieden. We spelen met het idee om dan meteen ook een barbier te inviteren om, waar anders dan voor onze deur, een demonstratie te geven.”

Om die bijzondere verjaardag mee op te luisteren, lieten Ingeborg en Joannes een speciaal embleem ontwerpen. “Dat logo gaan we in diverse messen laten graveren”, vertelt Ingeborg. “Daarvoor gaan we een samenwerking aan met verschillende fabrikanten. Hoe duurder het mes, hoe kleiner de oplage zal zijn, uiteraard. We kunnen dit doen omdat we met veel bedrijven een uitstekende samenwerking hebben. Vroeger, toen de kinderen nog klein waren, organiseerden we onze familievakanties in het buitenland zo dat we telkens wel een fabriekje of atelier konden bezoeken. We koppelden dus graag het nuttige aan het aangename, en plukken daar nu nog steeds de vruchten van.”

Voor Ingeborg zal ook de 161ste verjaardag van De Messenwinkel een mijlpaal zijn. Al wordt die ietsje persoonlijker. “2025 is het jaar dat ik de zaak aan mijn zoon overlaat”, vertelt ze. “Hoe graag ik ook in de winkel sta, het is tijd om van de andere dingen in het leven te gaan genieten. Mijn man en ik houden ervan om samen te fietsen en trekken er graag op uit met de camper. Ook onze vele kleinkinderen maken dat we ons allerminst zullen vervelen.”

In De Messenwinkel kan zowel de hobbykok als de sterrenchef terecht. Foto: Jan Van der Perre

Nieuw hoofdstuk

Zo breekt voor zowel Joannes als het monument dat de winkel intussen is een nieuw, spannend hoofdstuk aan. “Het is mooi om de zesde generatie te zijn die de zaak zal leiden”, vertelt hij, terwijl zijn 9 maanden oude dochtertje mee aan, op of onder tafel zit te spelen. Wie weet hebben we dus de zevende generatie al mogen ontmoeten. “Ik stap in een goed draaiende winkel die weet waar hij voor staat. Mijn mama zal bewust afstand nemen van de zaak, om mij de kans te geven mezelf en mijn eigen touch te ontwikkelen. Al denk ik niet dat er meteen veel anders moet. Waarom veranderen wat goed is?”