In de Sint-Bavostraat in Wilrijk, naast zorgcentrum Sint-Bavo, baatte Petra Ceulemans 36 jaar lang het snoepwinkeltje Vivaldi uit. Daar verkocht ze allerlei lekkernijen: van pralines en chocolade themafiguurtjes tot snoeptaarten of losse snoepjes per gewicht. Door de hoge cacaoprijzen en inflatie besloot Petra haar deuren voorgoed te sluiten. “Doorheen de jaren ging de verkoop altijd al in golven, zo is de coronaperiode een serieuze domper geweest. Maar nu ben ik niet zo veerkrachtig meer en sluit ik liever op een goed moment af”, legt Petra uit.
Als kind koesterde ze al de droom om ooit een snoepwinkel uit te baten. Nadat ze een pralineur vond om mee samen te werken, ging die droom in vervulling. “Ik opende mijn winkel voor het eerst op 10 oktober 1988, mijn 21ste verjaardag. Vooraf heeft mijn familie hard geholpen om alles klaar te krijgen, zo koos ik samen met mijn vader de naam Vivaldi en schilderde mijn broer het logo.” Voor de inrichting van de winkel baseerde ze zich op enkele etalages in Londen die dat gezellige thuisgevoel opwekten.
“Mijn creaties gingen van snoephuisjes en auto’s tot schilderijen of logo’s voor bedrijven en ooit zelf een Eiffeltoren uit snoep. Ook met de feestdagen probeerde ik die klassieke sint en piet of paashaas ieder jaar opnieuw uit te vinden”
Petra Ceulemans
Terugblikkend lijkt het voor Petra alsof de opening gisteren nog was en zijn die 36 jaren voorbij gevlogen. “Ik heb altijd heel graag in de winkel gewerkt. Zeker omdat ik graag onder de mensen ben en graag naar de klanten hun verhalen luisterde. Dat ga ik wel missen.” Het vaste klantenbestand bestond onder meer ook uit de leerlingen van Sint-Ursulainstituut in Wilrijk die na de schooluren een snoepzakje kwamen vullen.
Speciallekes en klassiekers
Doorheen de jaren probeerde Petra steeds de beste kwaliteit te leveren en zo origineel mogelijk met snoep aan de slag te gaan. Zo maakte ze in de beginjaren allerlei constructies op bestelling. “Dat ging van snoephuisjes en auto’s tot schilderijen of logo’s voor bedrijven en ooit zelf een Eiffeltoren uit snoep. Ook met de feestdagen, de hoogdagen voor chocoladewinkels, probeerde ik die klassieke Sint en Piet of Paashaas ieder jaar opnieuw uit te vinden.”
Het basisassortiment van Vivaldi bestond uit tal van pralines en snoep, maar veranderde doorheen de jaren wel naargelang de vraag van de klanten. “Zo verdwenen de ooit succesvolle Engelse bollen uit het assortiment. Gelukkig zijn de klassieke spekken wel altijd gebleven. Qua pralines verkocht ik vooral de klassiekers met praline of marsepein, maar soms leverde de pralinier speciallekes met thee of gember en dan schrok ik wel van het succes.”
Fotografie
Hoewel Petra nooit gedacht had voor haar pensioen te stoppen, komt er nu wel een einde aan haar kinderdroom. En dat valt haar zwaar. “Het was een pijnlijke beslissing om te nemen en het is moeilijk om mijn kindje nu los te laten. Nu komt er wel tijd vrij voor mijn hobby, fotografie. Daar heb ik door de winkel nooit tijd voor gehad.”
Het laatste weekend van maart zette Petra nog een keer de deuren van haar bescheiden winkeltje wagenwijd open en daar kwam veel volk op af. “Het was hartverwarmend dat zoveel mensen nog langskwamen en zelfs cadeautjes bij zich hadden. Ik ben mijn vaste klanten ontzettend dankbaar, ga ze enorm missen en het is fijn om te voelen dat ik ook gemist zal worden.”
