https___static-_84_ Jurgen Lijcops en Tawat. Foto: Dirk Kerstens

150 beste wijnbars ter wereld, één daarvan is een verrassend adresje in Antwerpen

Zijn boek over ‘de 150 beste bars in de wereld, te bezoeken vooraleer je sterft’, werd een eclatant succes. Het beste is om nog niet meteen dood te gaan, want Jurgen Lijcops (48) heeft voor een opvolger gezorgd, ditmaal met de 150 beste wijnbars ter wereld. Daarin welgeteld één, maar wel een verrassende, Antwerps adresje , Ta-Ninn in de Volkstraat. Tijd voor een ontmoeting tussen de auteur en de door hem bekroonde Antwerpse bareigenaar Tawat ( (42).

In de op dit vroege uur nog gesloten bar zitten ze een beetje onwennig tegenover elkaar. Ze hebben elkaar nog nooit ontmoet, zo blijkt. Van enige vriendendienst om in het boek te mogen staan, is dan ook duidelijk geen sprake. Tawat krijgt een exemplaar overhandigd, maar zegt meteen dat hij er eigenlijk al eentje heeft gekocht. Misschien een van de eerste van vele duizenden, want Lijcops’ eerdere boek over cocktailbars is ondertussen al aan zijn elfde druk toe, met een verkoop van rond de 35.000. Een absolute topper in het non-fictie aanbod van uitgeverij Lannoo.

Jurgen Lijcops (befaamd sommelier en momenteel eigenaar van Bar Burbure en Michelinrestaurant Glass op ’t Zuid): “Ik ben in 2018 met mijn idee naar de uitgeverij gestapt en die zagen dat meteen internationaal, met een globale versie in het Engels. Vandaar het succes ook. Voor de uitgeverij betekende het boek zelfs het startsein voor een hele reeks ‘ 150’-boeken, van restaurants, hotels, tot tuinen en noem maar op. Maar ik heb ze wel meteen gezegd: de wijnbars, die zijn voor mij.”

Dat ook deze opvolger een schot in de roos zal zijn, daar twijfelt de auteur niet aan. “De interesse voor wijnbars is sowieso breder dan voor de toch wat duurdere cocktailbars. Mensen raadplegen echt wel dit soort boeken als ze op reis gaan, zo luidt mijn ervaring. Daarom zijn de bars ook per land en stad gerangschikt.”

Een zicht op het interieur van Tawat. Foto: Dirk Kerstens

Nee, Lijcops heeft niet de ganse wereld rondgereisd en dus ook geen 150 bezoeken afgelegd. “Dat zou ondoenbaar zijn. Al heb ik er, zeker in Europa, toch een flink aantal van gedaan. Je contacteert collega-sommeliers, wijnmakers, professionelen en kennissen en schakelt ze allemaal mee in. Dan begint de eigenlijke selectie. Daarin kruipt veel tijd. Er is de wijnkaart natuurlijk, die zegt al veel en verraadt vaak ook de ambitie van een bar. Ik heb me ook bewust gefocust op zelfstandige wijnbars, geen annexen van restaurants. Bovendien moest iedere bar voor mij ook een eigen verhaal hebben. Een eigen identiteit, een specifiek DNA.

Neem bijvoorbeeld Willy’s Wine Bar in Parijs. Die werd al in 1980 opgericht door een Engelsman die de Franse gewoonten en wetten aan zijn laars lapte. Ta-ninn, hier in Antwerpen, is dan weer een schoolvoorbeeld van toegankelijkheid maar toch met ambitieuze wijnkeuzes. Geen chique bedoelingen, een eenvoudig interieur, maar wel een grote en gevarieerde wijnkeuze met 170 flessen uit heel de wereld. Met daarbij een stevig aanbod per glas, dat om de paar dagen wisselt. “ Lijcops geeft in het boek de Spaanse El Hato y el Garabato, de Zuid Afrikaanse Oldenburg en de Belgische wijn Haksberg als tips mee. Om het met het boek te zeggen: “An easy going, funky urban wine bar, waar iedereen welkom is.” Lijcops: “Dat de bar in het Antwerpse modedistrict ligt, speelt internationaal zeker mee.”

Niet te serieus

Eigenaar Tawat (42) aanhoort ingetogen de lovende zinnen. Tawat, met een achternaam zo lang als een stevige wijnkaart (Hattatamanoon) emigreerde in 2011 van Thailand naar België en ging werken in het ondertussen verdwenen Italiaanse restaurant Avini, ook al op ’t Zuid. “Ik kende niks van wijnen, niet verbazend voor iemand uit Thailand. Ik was muzikant. Maar in het restaurant werd ik aangestoken, ook om een eigen zaak te beginnen. Ik volgde een sommelier-opleiding , maar wil mezelf geen sommelier noemen. Die job is immers veel complexer, vanwege de kennis aangaande food pairing. Mijn schoonvader is een heftige Bourgogne-fan, dat heeft ook een rol gespeeld. Maar ik ben veel veelzijdiger dan hij in mijn keuzes, eigenlijk omdat ik me snel verveel met altijd dezelfde wijnen. Wijnselectie moet ook niet te serieus zijn, het mag allemaal wat losser qua sfeer zijn. Dat zie ik ook aan het publiek dat hier binnenkomt. De meesten zijn tussen twintig en veertig jaar, pakweg 20% zijn echte kenners.”

Lijcops: “In totaal heb ik vier Belgische bars in het boek opgenomen: Ta-ninn, Blend in Brugge, Bar du Canal en Le Wine Bar des Marolles in Brussel. Maar, eerlijk, in Antwerpen alleen al zou ik dertig fijne wijnbars kunnen selecteren. Maar dat zou dan weer niet fair geweest zijn tegenover de rest van de wereld. “ Alhoewel…