Vaast Leysen, een monument van de Antwerpse en Vlaamse economie, is op 94-jarige leeftijd overleden in zijn woning te Brasschaat. Hij was jarenlang beherend vennoot van de Bank J. Van Breda en van Van Breda Risk and Benefits. Hij was tevens voorzitter van het Vlaams Economisch Verbond.
Vaast Leysen werd voorzitter van het Vlaams Economisch Verbond op 6 februari 1970. Tot zijn belangrijkste realisaties binnen het VEV behoren de talrijke initiatieven op het vlak van de staatshervormingen maar ook de oprichting van krant De Financieel-Economische Tijd in 1968. Leysen lanceerde ook het idee om de Kamers van Koophandel en het Vlaams Economisch Verbond te laten samenwerken als één sterke organisatie. Als gevolg hiervan is Voka, Vlaams Netwerk van Ondernemingen, ontstaan.
Vaast Leysen volgende van 1932 tot 1938 zijn humaniora aan het Antwerpse Sint-Lievenscollege. Dat was gesticht door Lieven Gevaert, de oprichter van het VEV. Het was daar dat hij op een natuurlijke wijze geïntroduceerd werd in het gedachtengoed van Gevaert.
Vaast Leysen was doctor in de rechten, licentiaat in het notariaat en baccalaureus in de wijsbegeerte. Hij begon zijn beroepsloopbaan aan de Leuvense universiteit als assistent in de rechtsfaculteit (1938-1943). Van 1950 tot 1986 was hij aan de Faculteit van de Economische en Toegepaste Economische Wetenschappen lector, buitengewoon docent en buitengewoon hoogleraar.
Van 1950 tot 1980 was hij beherend vennoot van de vennootschappen van Bank J. Van Breda and Co, Van Breda Risk and Benefits. Hij was ook vennoot-zaakvoerder van de holding Unibreda.
Van 1970 tot 1976 was Vaast Leysen voorzitter van het Vlaams Economisch Verbond. Daarnaast bekleedde hij tal van andere mandaten. Zo was hij voorzitter van de Beroepsvereniging van Verzekeringsmakelaars (1990-1996), voorzitter van het Rode Kruis Vlaanderen (1978-1991), voorzitter van het Wereldnatuurfonds België (1977-1992), voorzitter van het Nationaal Comité Voor het Pausonthaal (1993-1995), bestuurder bij de NMBS (1974-1986) en bij Sabena (1980-1986). Omwille van zijn veelzijdige sociale inzet werd hij in 2005 door de Koning benoemd tot groot-officier in de Leopoldsorde.
Tegen de stroom in, begin de jaren 70, nam het VEV het op voor de ‘sociale markteconomie’ als motor van welvaart en welzijn. Tijdens Leysens programmarede in 1976 gaf de voorzitter duidelijk te kennen dat ‘voor de keuze gesteld tussen enerzijds de vrije markteconomie, sociaal gecorrigeerd en door ons zo Sociale Markteconomie genoemd, waarin zin voor initiatief en innovatie vrije teugel moeten krijgen, en anderzijds de centrale planeconomie, waarbij de staat bepaalt wat iedereen mag en moet produceren, verkopen en verbruiken, kiest nagenoeg de totaliteit van de Vlaamse bevolking voor de markteconomie’. Leysen koos duidelijk voor het privébedrijf boven het overheidsbedrijf.
Onder zijn voorzitterschap werd het VEV de officiële en exclusieve intersectorale werkgeversvereniging in Vlaanderen.
Vaast Leysen was tevens toen al de founding father van Voka, het Vlaams netwerk van ondernemingen. Hij lanceerde het idee om de verschillende Kamers van Koophandel en het VEV onder 1 koepel te brengen, zodat werkgevers zowel lokaal als op regionaal niveau sterk vertegenwoordigd waren.
