De Antwerpse plantageholding Sucraf organiseert vandaag een buitengewone algemene vergadering van aandeelhouders. Daar zal alicht besloten worden tot de invereffeningsetlling en de ontbinding van de maatschappij. Antwerpen verliest op die manier een zoveelste herinnering aan de koloniale tijden van weleer. Enkel de plantageholding Sipef blijft nog overeind.
Sucraf is een meeslepend verhaal. De plantageholding heeft al die jaren mee de koloniale geschiedenis van Congo getekend. De onderneming van de Antwerpse familie Kronacker heeft zich sterk geëngageerd in de uitbouw van een eigen ontwikkelingsgeschiedenis die vele jaren werk bood aan duizenden Congolezen.
Sinds de onafhankelijkheid ging het met de plantage evenwel de verkeerde richting uit. In het begin van de jaren ’90 werden de installaties compleet vernield. Ze raakten sindsdien niet meer heropgestart. De omwonenden hebben ondertussen alle bomen uit de brede omgeving omgehakt, de plantage geplunderd en breken nu zelfs de installaties zelf af.
Voorzitter Paul Kronacker heeft in de afgelopen jaren nog verscheidene pogingen opgezet om tot een nieuwe doorstart te komen doch hij stootte daarbij op fraude, corruptie en zelfs moord.
Omdat finaal enkel nog de familie Kronacker instond voor de financiering van de lopende belangen zal de voorzitter vandaag tijdens de buitengewone algemene vergadering ongetwijfeld voorstellen om de maatschappij te ontbinden. Een van de allerlaatste activa, de beursnotering kan daarbij allicht nog te gelde gemaakt worden. Sucraf noteert op de fixingmarkt van Euronext Brussel. De notering stortte gisteren compleet in.
