Bilzenaar Ludwig Conings (48) trappelt van ongeduld om zijn eigen taverne De Galliaar te openen aan het kerkplein in Gellik. Na de sluiting van café De Oude Hoeve is zijn nieuwe zaak de enige taverne in het dorp. “Ik ben klaar om te starten en had graag weer een inkomen, maar de coronacrisis heeft er anders over beslist…”
Ludwig Conings heeft zowat dertig jaar ervaring in de horeca. Hij draaide mee in de bediening in diverse Limburgse zaken en vond vorig jaar dat het tijd werd om voor zichzelf te beginnen. Na een lange zoektocht deed zich die gelegenheid enkele maanden geleden voor. Gellikenaar Freddy Appermans was op zoek naar een enthousiaste uitbater voor het door hemzelf recent gerenoveerde en tot taverne verbouwde boerderijtje aan het kerkplein in zijn dorp. Ludwig hapte toe.
Blut
“Van opleiding ben ik meubelmaker en gaf ik ruim 15 jaar les als leerkracht houtbewerking in Maaseik”, vertelt Conings. “In mijn vrije tijd werkte ik al sinds mijn achttiende in diverse horecazaken en daar ligt mijn hart. Ik wou zelf ondernemen. Op 1 september vorig jaar nam hij een jaar loopbaanonderbreking en ging op zoek. Ondertussen combineerde hij onderwijsinterims met een zelfstandige activiteit als interieurbouwer. “In december heb ik een heelkundige ingreep ondergaan waardoor ik vier maanden buiten strijd was en helaas ook geen aanspraak kon maken op enige uitkering. Terwijl ik als gescheiden vader van drie opgroeiende kinderen – zonder enig inkomen op dit moment – toch maar de eindjes aan elkaar moet zien te knopen.”
Droom
Met zijn nieuwe partner besloot hij volledig te gaan voor De Galliaar, want zo werd de nieuwe zaak in de schaduw van de Sint-Laurentiuskerk in Gellik gedoopt. “Een stevig klinkende naam. Een Vlaamse verbastering van het Franse ‘gaillard’, dat kanjer betekent, en die de Gellikenaren ongetwijfeld zullen herkennen en waarderen”, meent de toekomstige uitbater. De Galliaar zou op 3 april opengaan, maar de coronacrisis heeft er anders over beslist. “Gelukkig kreeg ik van de eigenaar en van een aantal leveranciers uitstel van betaling, want anders vervliegt mijn droom al voordat hij werkelijkheid wordt.”
Die droom is een fietsvriendelijk café waar klanten ook een hapje kunnen eten en bij zonnig weer kunnen genieten van een prachtig uitzicht vanop het ruime terras. “Ik sta te popelen om te beginnen en hoop dat we spoedig kunnen openen”, besluit de cafébaas in spe.
EVD
