Met 461 en 337 in het arrondissement Tongeren, gingen er vorig jaar 798 bedrijven in Limburg failliet. Dat is een stijging van maar liefst 19,28 procent. Limburg scoort daarmee procentueel het allerslechtste van het land (op het te verwaarlozen Luxemburg na).
Annus Horribilis op het vlak van faillissementen. Dat was 2019 voor Limburg. Samen met 2015 waren er de afgelopen 10 naar nooit meer bedrijven die over de kop gingen in onze provincie. Dienstverlening, transport, bouw en horeca waren de sectoren die het meeste slachtoffers kenden. Met Triple S (Peer), Narvik Home Parc (Zutendaal) en Bex Fruit (Gingelom) staan er 3 Limburgse bedrijven in de top 50 van grootste faillissementen uit 2019 (qua jobverlies).
De algemene stijging heeft onder meer te maken met een jarenlange groei van het aantal starters, dat traditioneel leidt tot meer stopzettingen. Dat het vooral kleintjes zijn die het niet hebben gered, blijkt uit het aantal verloren jobs dat met de falingen gepaard ging. Het cijfer van 1.190 was de afgelopen 10 jaar in Limburg nooit lager. Nochtans is ook het aantal ‘oude’ ondernemingen (+25 jaar) dat failliet werd verklaard, nooit hoger geweest. De trage reactie op de digitale revolutie, is daar één van de geciteerde oorzaken.
De toename valt ook deels te verklaren door nieuwe wetgeving, die toelaat dat vzw’s en vrije beroepen (dokters, advocaten, gerechtsdeurwaarders,…) ook failliet kunnen verklaard worden. Wat ook meespeelt is de strengere aanpak van ‘spookvennootschappen’. Graydon gelooft bovendien dat de gerechtelijke reorganisatie, waarbij de Limburgse arrondissementen bij rechtbank Antwerpen werden gevoegd, tot een meer uniforme (lees: meer strikte) aanpak heeft geleid.
