Bij machinebouwer IMA uit Houthalen-Helchteren is het alle hens aan dek. Sinds vorig jaar werden al 14 extra mensen in dienst genomen om aan de toenemende vraag te voldoen. “Mochten we nog meer geknipte collega’s kunnen vinden, zouden we nog sneller vooruit kunnen”, zegt Sales Director Joris Ceyssens.
Het bedrijf van gedelegeerd bestuurder André Vandeput is aan een steile opmars bezig. “De markt waarin wij actief zijn, evolueert heel snel”, weet Joris Ceyssens. “De nood aan slimme technologie in de maakindustrie is enorm. Alle bedrijven willen door automatisering en digitalisering hun efficiëntie verhogen, en hebben daar machines voor nodig. Wij denken mee na over een technisch concept, tekenen het uit, en bouwen vervolgens een machine op maat. Ook starters leggen hier een idee neer met de vraag om een machine te maken die hun project kan concretiseren en economisch rendabel kan maken.”
Om aan de vraag te voldoen heeft IMA de juiste mensen nodig. “Sinds vorig jaar zijn er al 14 medewerkers bijgekomen en we hebben nog 7 vacatures openstaan”, aldus nog de Sales Director. “De geknipte collega’s vinden is geen sinecure. We hebben immers mensen nodig die op maat van de klant een opdracht kunnen analyseren, een oplossing bedenken en die ook nog foutloos kunnen uitvoeren. Het moeten ‘bijtertjes’ zijn, die doorzetten tot het eindresultaat perfect is. Met een gezonde mix van jongeren met de juiste mentaliteit, en ouderen met ervaring en leiderschapskwaliteiten, kunnen we die uitdagingen aan.”
IMA kijkt bij aanwervingen puur naar de kwaliteiten, niet naar leeftijd of andere criteria. Zo is Wilbert Thys, een 54-jarige Diepenbekenaar, zopas gestart bij IMA. “Ik mocht 2 jaar geleden, als werknemer van een toeleverancier bij Ford, naar een andere job uitkijken”, vertelt hij. “Ik werd in alle sollicitatiegesprekken geloofd om mijn technische kennis en ervaring, maar tot een overeenkomst kwam het nooit. Dat ik voor hen te oud was, durfde niemand zeggen.” Bij IMA lukte het dus wel. “Hier weet men wel ervaring en levenswijsheid te waarderen”, besluit de gelukkige Wilbert Thys.
