Oprichters stappen uit hippe conceptstore: “Liever samen stoppen dan alleen verdergaan”

Kinderschoenen

Nochtans had het koppel nooit gedacht dat het zou uitgroeien tot een succes. “Het was een gok toen we er vijftien jaar geleden aan begonnen”, zegt Wouters. “Zowel mijn man als ik heb een diploma psychologie op zak. Maar ik belandde in de mode- en hij in de filmindustrie. Maar ik had een idee en we zijn gesprongen. De focus van onze eerste winkel, Rewind, lag in de eerste plaats op ‘recycled design’. In een tijd waar dat allemaal nog niet ingeburgerd was. Mensen dachten aan kringwinkels of tweedehands, maar dat was absoluut niet onze insteek. Daarom bleven we weg van labels zoals eco of duurzaam, we wilden een breed publiek bedienen.” En dus vond het brede maar vooral ook het hippe publiek zijn weg.

Liesbeth en Stijn zochten en vonden kunstenaars en ontwerpers die prachtige dingen maakten met gerecycleerd materiaal. “Een intensieve zoektocht die gelukkig spraakmakende ontwerpen opleverde, zoals een bank volledig gemaakt van boeken. Mensen kwamen van heinde en ver naar de winkel om bepaalde voorwerpen te tonen aan vrienden of familieleden die op bezoek waren. Alle voorwerpen hadden een verhaal. Alleen was die vijver van hoogstaande ‘recycle design’-items niet oneindig. En omdat klanten toch altijd op zoek zijn naar iets nieuws, hebben we onze blik verruimd naar esthetische, duurzaam geproduceerde producten.”

Liesbeth lanceerde tegelijk ook kinderkledingmerk ‘Meneertje en mevrouwtje’: kinderkleding bedrukt met kunstwerkjes van kinderen. Het label is zo’n schot in de roos dat er al snel een eigen kinderwinkel geopend moest worden: Play. “Pas op, de kinderafdeling is zeker niet van in het begin een groot succes geworden. Het was dertien jaar geleden echt een niche als je ook daar duurzaam in wilde zijn. Maar daar was nood aan. Er bestaan bijvoorbeeld bijzonder weinig kinderschoenenwinkels, je komt dan al snel uit bij de grote ketens. De vraag naar onze kinderschoenen van bijvoorbeeld Veja was dan ook zo groot dat we op den duur een eigen winkel moesten openen, dat werd Forward.”

Toch gaat het koppel in 2025 een andere richting uit. “Het is een ongelofelijke rit geweest voor ons met heel veel hoogtes en af en toe ook met laagtes. Eerst kwam corona, waardoor we verplicht werden onze drie winkels te sluiten en we ons echt volledig op de webshop moesten gooien, die gelukkig goed draaide. Daarna kwam de energiecrisis met stijgende lonen en productprijzen en opnieuw moet je daardoor navigeren. Dat lukte wonderwel dankzij een trouw cliënteel maar het woog wel om ons telkens weer op te laden. Ook als koppel was de zaak altijd aanwezig, van ’s morgens tot ’s avonds aan de keukentafel. In mijn hoofd stopte dat molentje ook nooit. Stilletjes aan verdween de goesting bij Stijn. Ik moest kiezen tussen alleen verdergaan of samen stoppen op een hoogtepunt. Het werd het laatste.”

Bristol

Niet in het minst omdat Liesbeth, kleindochter van ondernemer Omer Vanaudenhove die Shoepost oprichtte, die schoenenzaak afgelopen jaar nog failliet zag gaan. “Shoepost werd Euroshoe en was nu al een tijd Bristol, maar het was wel de zaak die mijn grootvader gestart was. Ik heb zelf ook lang nog in de raad van bestuur gezeten. Dat faillissement heeft mij wel geraakt. Ook al doen wij met onze zaak iets totaal anders, toch is het slikken als een zaak die bijna honderd jaar bestaat de deuren moet sluiten.”

Het koppel smeet zich nog één keer om de zaak in absolute topvorm te krijgen voor een potentiële overnemer. “Daarom hebben we er in 2023 voor gekozen om onze drie winkels, Rewind, Play en Forward (een knipoog naar de knoppen van een cassettespeler), onder te brengen in één groot pand en dezelfde naam, Studio Play. Het blijkt een goede gok. Onze zaak draait als nooit tevoren en logistiek is één winkel gewoon veel gemakkelijker dan drie verschillende. Heel even hebben we gedacht om zelf te blijven verder doen maar het avontuur voelde voor ons ten einde. Daarbij hebben we een overnemer gevonden die goed voor ons kindje – want zo voelt dat wel – zal zorgen.”

Voor klanten of leveranciers zal het niet de grootste verandering zijn. Spring-in-’t-veld Marie Bastiaens (38) is al een tijdje het gezicht van de winkel. En neemt de zaak nu met haar echtgenoot over. “Als mama van jonge tweelingdochters was dat geen logische beslissing. Dus ik zei onmiddellijk: ‘Nee, dat ga ik niet doen.’ De winkel is groot, met tien personeelsleden, dat is een hele onderneming. Maar uiteindelijk dacht mijn echtgenoot daar anders over. Hij zag dat namelijk wel zitten. Ondertussen blijkt ook dat wij daar compatibel in zijn. Gelukkig kan ik ook voorlopig nog rekenen op de jarenlange ervaring van Liesbeth: zij loopt nog een tijdje mee om mij alle kneepjes van het vak te leren.”

Dat vindt Liesbeth ook logisch: “Marie is meer dan dertien jaar onze vaste kracht geweest en heeft ons ondersteund in ons verhaal. Nu kunnen wij dat voor haar doen.”