Mia Lijnen, haar zus en dochter hadden het tot nu nog ontzettend druk om die laatste klanten te bedienen. “Maar nu gaat de deur inderdaad dicht. Het is toch wel een stukje geschiedenis dat verdwijnt uit ons dorp. Geen enkel ander winkeltje was al langer open, 103 jaar om precies te zijn”, blikt Mia Lijnen terug.
Het begon allemaal met het kruidenier- en kledijwinkeltje van grootmoeder Clementine, die dus in 1921 haar deuren opende. “Haar man Jefke Daniëls ging in die tijd nog werken, maar eigenlijk was er met het winkeltje veel meer geld te verdienen. En dus bleef Jefke ook thuis om hier te werken. Hij zat heel vaak voor het raam, en hij hielp zeker mee. Maar gek genoeg zijn de Zonhovenaren het kledij- en naaiwinkeltje geleidelijk ‘Bij Jefke Daniëls’ gaan noemen. Nochtans was het zijn Clementine die er mee begonnen was.”
Dochter Lydia Daniëls en schoonzoon Louis Lijnen hebben die traditie ijverig verdergezet. Het winkeltje kreeg een nieuw gebouw en schoof enkele huisnummers op. Er werd bovendien steeds meer gefocust op stof en garen, en alles wat nodig was om zelf kledij te maken en te herstellen.
“Dat deden we tot op het laatst”, toont Mia Lijnen als laatste generatie. “Waarom ik nu toch stop? Tja, ik ben ook pensioengerechtigd, en dochter Sofie heeft zelf een mooie job in het rusthuis. Er is geen opvolging. Al was het zeker wel fijn om te doen, en ook al gingen de zaken nog best goed.”
Mia Lijnen gaat binnenkort vrijwilligerswerk doen in het woonzorgcentrum Catharina in Zonhoven, waar haar dochter werkt. “Ik ga er ateliers begeleiden om met stof te werken. Helemaal laat ik het dus niet los”, lacht ze. “Al zal het nu louter nog voor het plezier en het gezelschap zijn. Ik heb nog wat stof en garen over, dat niet verkocht werd. Daarmee kunnen we aan de slag.”