P&V Panels ontwerpt en bouwt zekeringkasten voor bedrijven, spoorwegen, luchthavens, ziekenhuizen en datacenters. Het bedrijf werd in 1986 opgericht door Rudi Penders (P) en Ghislain Vanherle (V). Tien jaar later kocht die laatste de eerste uit.
In mei 2014 – hij had toen al een rijke carrière achter de rug- kwam Joris Vrancken aan boord bij P&V. Een jaar later nam hij het bedrijf over van Ghislain Vanherle. De bordenbouwer maakte toen een moeilijke periode door. Nog eens tien jaar later mogen de groeicijfers gezien worden: van een omzet van 27 miljoen in 2014 naar 111 miljoen in 2023. P&V telt nu 400 medewerkers (van wie 320 in Limburg) in vijf vestigingen in België en Nederland. Tien jaar eerder waren er 120 medewerkers in één vestiging. Die groeispurt is niet alleen te danken aan de zogenaamde organische groei, maar ook aan een aantal gerichte overnames én aan de bouw van een nieuwe vestiging in Ham. P&V bouwt nu borden aan een tempo van 5.000 stuks per jaar. “Dat zijn toch serieuze stappen”, beseft Joris Vrancken zelf. “Niet dat we alles goed doen, maar de kunst van het ondernemen is meer goed te doen dan slecht.”
Het is de ambitie om de volgende jaren aan een gelijkaardig tempo te blijven groeien. Voor 2030 ligt de lat op een omzet van 200 miljoen, en een bedrijfsresultaat (ebitda) van 20 miljoen. “Er zit nog een grote overname in de pijplijn”, zegt Joris Vrancken. Meer kan hij er voorlopig nog niet over kwijt.
Waar zijn de handjes?
Er zijn ook uitdagingen genoeg voor de Limburgse bordenbouwer. “Mijn grootste zorg is de juiste mensen te vinden én ze ook te houden”, zegt Joris Vrancken. “We doen er alles aan om het werk zo aangenaam mogelijk te maken en de fun te onderhouden. Ik probeer ook om veel zelf op de werkvloer aanwezig te zijn: eens rondkijken, hier en daar ‘een klappeke’ doen. Ik vind het belangrijk dat mijn mensen mij zien. We zijn nu klaar met een nieuwe strategie-oefening, ik ga die aan iedereen uitleggen, in kleine groepen. Je krijgt op de werkvloer ook interessante feedback. Met een uur rondwandelen in je bedrijf kun je soms veel meer ontdekken dan door een hoop rapporten te lezen.”
Tanende industrie
Een andere uitdaging is de tanende industrie in Europa, waar het grootste aantal klanten van P&V zich nog bevindt. Tal van bedrijven uit de farma-, staal- en voedingsindustrie zijn voor hun sturingen aangewezen op P&V, maar ook de NMBS, de Oosterweelwerken waar P&V zorgt voor de tijdelijke kasten, en sluiscomplexen draaien op technologie van P&V Panels. Zelfs het onderzoekstation Prinses Elisabeth op de Zuidpool is door de wetenschappers maar te gebruiken dankzij de Limburgse knowhow.
Om de verwachte terugval van de industrie op te vangen, richt P&V de pijlen op andere sectoren, zoals de offshore windindustrie, de transitie van gas naar waterstof als groene energiebron, datacenters zoals die van Google en Microsoft, en de smart grids die nodig zijn om de overgang naar de schommelende groene energiebronnen (zon en wind) mogelijk te maken.
Onderhoud en upgrade
Er is meer. Terwijl P&V zich tot nog toe vooral bezighield met het ontwerp en de bouw van kasten, wil P&V Panels nieuwe markten aanboren door ook het onderhoud, testen en upgraden van bestaande borden voor zijn rekening te nemen. “Dat kan voor een deel ook vanop afstand”, legt Joris Vrancken uit.
En tot slot: zoals bekend moet de ‘Limburgse Ondernemer van het Jaar’ ook van wanten weten op het vlak van duurzaamheid en deugdelijk bestuur (corporate governance). “We zijn al erg lang bezig met duurzaamheid en werken nu al ongeveer energieneutraal”, zegt Joris Vrancken over dat eerste. “Ik zie nog weinig punten waar we kunnen verbeteren. Als grootste uitdaging op dat vlak rest wellicht nog het vergroenen van onze leveranciers. Ook daar zijn we mee bezig.” P&V haalde in 2020 al het Charter Duurzaam Ondernemen van Voka Limburg binnen, en haalde ook al de titel ‘Factory of the Future’ in huis.
Toekomst
P&V Panels wordt aangestuurd door een vierkoppige raad van bestuur, met naast Joris Vrancken (58) als grootaandeelhouder (91 procent) nog drie externe bestuurders. Het management heeft de resterende 9 procent van de aandelen in handen. Wat de verdere toekomst op aandeelhoudersvlak brengen zal? “Als ik mijn kind ooit uit handen moet geven, zal dat met een externe CEO zijn, of ik moet het bedrijf verkopen. Of misschien wordt mijn zoon ooit rijp genoeg om het over te pakken. Maar hij is nog maar 20 en dit is ook geen klein familiebedrijfje meer dat je even overneemt.”
Oh ja, Joris Vrancken is sinds begin 2024 ook de voorzitter van de werkgeversorganisatie Voka Limburg.
