Er zijn zo van die mensen die hun hele leven precies doen waar ze zin in hebben. Corry Bouts uit Eksel was zo iemand. Als DJ ‘Frater Financius’ verdiende hij er zelfs goed zijn boterham mee. “Op alle foto’s staat hij al lachend. In heel Limburg reed hij rond met zijn discobar.”
De naam Bouts had vroeger toch enige bijklank in Eksel. “We waren gewoon volk”, leggen André en Franky Bouts uit. “Sommigen vonden dat minderwaardig. En toch was de samenhang en de onderlinge vriendschap altijd bijzonder groot. We zijn er voor elkaar. Dat typeerde ook onze Cornelis. Altijd lachen en altijd klaar staan als iemand problemen had. Zijn originele naam vond hij maar niets, dus maakte hij er ‘Corry’ van. Een artiestennaam die hij zou blijven behouden.”
De Tijgerhal
Want een artiest was Corry heel zeker. Al heel jong liep hij met een gitaar of microfoon rond. Of hij daar zijn kost mee zou verdienen? Absoluut. Dat zou hij al snel bewijzen. Veel dj’s waren er op dat moment nog niet in Noord-Limburg. En dus bood hij zichzelf aan. Eerst zette hij het lokale jeugdhuis de Tijgerhal op stelten in Eksel. “Veel mensen hebben daar nog leuke herinneringen aan, maar niemand heeft er foto’s van en niemand wilt er veel over vertellen. ‘What happens in de Tijgerhal, stays in de Tijgerhal’, zeiden we altijd. Niemand van buitenaf moest weten wat voor zottigheden we allemaal organiseerden. De carrière van Corry als ambiancemaker was alleszins gelanceerd.”
Op tafels dansen
Hij werd niet alleen in Eksel gevraagd, maar plots moest heel Limburg hem hebben voor huwelijken, jubilea, party’s en bedrijfsfeestjes. “Weet je dat Corry één van de eersten was die met een dikke auto door Eksel reed? Al moeten we zeggen dat hij ook altijd all the way ging. Mensen die aan tafel bleven zitten bij een feestje, dat was een slecht teken. Bij DJ Corry gingen de tafels en stoelen aan de kant. Wat zeggen we: er werd boven op de tafels gedanst. Zijn laatste nummer ’s nachts als dj was altijd hetzelfde: ’t Dorp van Wim Sonneveld.”
Cristal
Zijn dj-set was niet alleen plaatjes draaien. “Onze Corry maakte er een showact van. Hij trok een pij aan en zette een gekke pruik op zijn hoofd, en hop ‘Frater Financius’ was geboren. Hij was net zo goed komiek als plaatjesdraaier. Met zijn WC-borstel in de hand trok hij vervolgens de zaal door om iedereen persoonlijk te zegenen. Als één van de eersten kon hij zich een eigen dj-busje veroorloven. Naast zijn materiaal sleurde hij daarin altijd een grote hoeveelheid Limburgs bier mee. ‘Bij ons onder de balken drinken we Cristal Alken’, was zijn motto. Hij kon een fluitjesglas met zijn tanden optillen en het bier in één geut ad fundum in zijn mond laten lopen. Zo dronk hij ‘handenvrij’ terwijl hij de plaatjes verder enthousiast aan elkaar presenteerde. Op elk feestje mocht hij mee-eten. En dat kon hij ontzettend goed. Als assistent moesten we voor hem minstens vijf stukken vlees opscheppen. Daarna vroeg hij om nog wat bij te halen. Van plaatjes draaien en gek doen kreeg hij duidelijk grote honger. 180 kilo woog hij op zijn ‘zwaartepunt’. Tja, heel gezond was dat natuurlijk niet.”
Radio toekomst
Maar groot succes had hij wel. “Hij kreeg soms de gekste ingevingen. Wij zouden een paar keer nadenken voor we iets doen, maar Corry deed meteen wat hem inviel. Een verrassingsbarbecue organiseren voor zijn vrienden en buren? Een vrije radio oprichten? Hij is er prompt mee begonnen in een caravan naast zijn ouderlijk huis. De studio was maar een paar vierkante meter groot. Vrije ‘Radio Toekomst’ in Eksel zag het levenslicht. Zo konden de fans door de week eveneens naar zijn capriolen als dj luisteren.”
Schijnhuwelijk
Corry zou lang een jonkman blijven. “Hij was wel een mama’s-kindje. Zij stond hem altijd op te wachten. Ook al kwam hij in het holst van de nacht pas thuis. Meestal had hij dan nog wat overschotjes mee vanop het feest. Dat aten ze samen op en dan pas gingen ze slapen. Héél even is hij toch getrouwd: hij was gevallen voor een vrouw uit Oost-Europa. Maar het was een schijnhuwelijk, zo bleek later. Zelfs de legendarische televisiemaker Paul Jambers kwam Corry interviewen voor zijn reportage over schijnhuwelijken. Nadien heeft de Ekselse dj het nooit meer opnieuw geprobeerd.”
Legendarisch café
Legendarisch was het café dat hij nadien opende. “Café Tijgerland II werd al snel een begrip. Eigenlijk was het een kleine discotheek. Het zat er elk weekend stampvol. Corry deed als gekke cafébaas mee met alles. Was het carnaval in Eksel, dan was het feestje rond zijn toog altijd het zotst. Zag je Corry, dan was er ambiance. Gelukkig zijn is een goed medicijn, zo blijkt. Tot drie keer toe is hij ‘bijna dood’ verklaard. Telkens kwam hij er door zijn optimisme weer bovenop. Hij moest wel een beetje meer op zijn eten gaan letten. Zijn 180 kilo werden er na een poos weer 70.”
Toen zijn moeder overleed, had hij het erg moeilijk. “Dat heeft hem even depressief gemaakt. Zijn dj-activiteiten zou hij stoppen, net als zijn café en de vrije radio. Hij hield wel van dieren. Soms reden we ’s ochtends naar de veemarkt in Sint-Truiden. In een zotte bui heeft hij ooit vijftig geitenbokken gekocht. Tja, dat was typisch Corry. ‘Ik kan daar nog wel iets mee doen.’ En hij trok inderdaad zijn plan. Lachen is hij tot op het laatst blijven doen. Hij wist dit jaar dat zijn gezondheid snel achteruitging. Dus kwam de vraag ter sprake: welk plaatje moesten we draaien op zijn begrafenis? Voor een gewezen dj is dat heel belangrijk. Hij koos voor ’t Dorp van Wim Sonneveld. ‘Want daar sluit ik toch elk feestje mee af’, was zijn redenering.”
Lachen
Zijn leven is inderdaad een feestje geweest. DJ Corry alias Frater Financius heeft goed kunnen leven van zijn grote hobby. Zijn fotoalbums zijn een verzameling van lachende plaatjes. “Zo was hij eigenlijk altijd. Maar vooral: hij wou dat andere mensen rondom hem ook zouden lachen. Daar trok hij de zotste kleren voor aan. Pas als er gelachen was, was het feest voor hem geslaagd.” En het mag gezegd: er is heel wat afgelachen met deze maffe Limburgse dj. Het feestje is dus geslaagd.
Het overlijdensbericht van Corry Bouts vind je hier.
