Hij groeide op met vlees van eigen kweek, en toch is Danny Decroos altijd al verzot geweest op vis. “Ik eet al 25 jaar geen vlees meer, maar vis eet ik nog elke dag”, zegt hij. “Al is het maar een garnaaltje tussendoor. Ik kan er niet aan weerstaan.”
De ouders van Decroos waren landbouwers in Bachten de Kupe, in de Westhoek, maar zijn nonkels hadden een vishandel in Nieuwpoort. Daar ging hij elke vrijdag heen met zijn moeder en dat liet een indruk na. Hij schreef zich in voor de hotelschool in Koksijde en ging elke zomer in een visrestaurant werken.
“90 procent diepvries”
Toen in 1994, op zijn 27ste, een viswinkel te koop kwam in de Voldersstraat in Gent, besloot hij te springen. “Dat was negentig procent diepvries, die winkel”, herinnert Decroos zich. “Ik heb dat nog twee maanden gedaan, maar dan ben ik overgeschakeld op verse vis, en later ook verse bereidingen.”
Exotische vis zoals Victoriabaars en pangasius verkoopt Decroos al lang niet meer in De Vis, enkel Vlaamse visvangst. Driemaal per week staat hij om 5 uur op de veiling om vis van de laatste sleep te kopen, de meest verse vis die er is. Een uur later ligt die vangst in zijn toog.
“We krijgen veel toeristen over de vloer, vooral Spanjaarden. Die koken graag zelf in hun Airbnb-woning”
Danny Decroos
“Dat is een groot verschil met de supermarkten: hun vis is minstens twee dagen onderweg”, zegt Decroos. “En hij is nog duurder ook. Vorige week zag ik dat ze 36 euro vroegen voor een zalmfilet, terwijl die bij mij voor 25 euro in de winkel lag. Ik heb me dan toch even afgevraagd of ik te goedkoop ben.” (lacht)
Gewoontedieren
Tong, kabeljauw en zalm worden het meest verkocht, al dertig jaar lang. Omdat die vissen het hele jaar door beschikbaar en kwalitatief goed zijn, en omdat mensen gewoontedieren zijn. Tenzij Jeroen Meus op televisie vis heeft bereid. “Als hij pladijs klaarmaakt, verkopen we de dag erna enorm veel pladijzen. De impact van Dagelijkse kost is niet te onderschatten.”
Zijn klanten komen van heinde en verre. Er zijn er die elke week uit Halle en grappig genoeg zelfs Oostende komen voor verse vis. Eén man rijdt elke week over en weer vanuit Luxemburg, dat is 600 kilometer. Vroeger kwam Luc De Vos om de haverklap mosselen halen. De gerookte zalm, de zeevruchtenschotel en de garnaalkroketten zijn nog populairder. “We krijgen ook veel toeristen over de vloer, vooral Spanjaarden”, zegt Decroos. “Die koken graag zelf in hun Airbnb-woning.”
Bolwerken
De drukste periode is eindejaar. Dan staan de klanten tot buiten te wachten om hun bestelling op te halen. Er komen dan acht tot tien personeelsleden bij om alles te bolwerken. Duizenden kreeften en tienduizenden oesters gaan over de toonbank in enkele dagen tijd. “Dat is gewoon crazy”, zegt Decroos lachend. “Gelukkig kan ik steunen op een enthousiast, trouw team.”
Aan stoppen denk hij nog lang niet. Na de herfstvakantie organiseert hij acties om het dertigjarige bestaan van zijn winkel te vieren. “Ik doe dit tot aan mijn pensioen, zeker weten. Mocht ik niet meer graag doen, dan stond ik niet op om 4.30 uur.”
