“Wij maken onze beslissing nu bekend, maar het is niet zo dat wij café Zoeten Inval morgen leeg achterlaten. Zolang er geen nieuwe uitbater is, doe ik zelf verder. Dat betekent dat alle geplande feestjes zeker gewoon door kunnen gaan, want ik ontving de afgelopen dagen al berichtjes van ongeruste cafégangers en feestvierders”, legt Koen uit.
“Samen met mijn vrouw Lidewy Van Hove nam ik café Zoeten Inval over in april 2008. We zegden wel eens tegen elkaar dat het ergens een plan was om het vijf jaar te doen. Intussen zijn we bijna zeventien jaar verder”, beseft Koen. “In de beginjaren – toen we zelf in het appartement woonden boven het café – sprong Lidewy bij op drukke momenten of nu nog steeds tijdens bijzondere weekends zoals Straatfeesten (Pinksterweekend) of Easywood, ons festivalletje met lokale bands in september.”
“De laatste tien jaar combineerde ik het café met een job als vastgoedmakelaar. Ik blijf mijn job bij Heylen gewoon verder doen, daar verandert deze beslissing niets aan.”
“Bij de renovatie van het zaaltje in 2015 kozen we voor twee oude foto’s om de ramen af te dekken. De ene foto dateert uit 1916, de andere uit 1937. Toen ben ik veel te weten gekomen over de geschiedenis van het café”, blikt Koen terug. “Wist je dat het café destijds werd gebouwd op de plaats van het zaaltje? Wat we nu kennen als het café werd later bijgebouwd. In het begin heette de zaak De Nachtegael en nog later ’t Hoeksken en ook feestzaal ‘De Lindekens’.”
“Ik denk dat de naam ‘Zoeten Inval’ ongeveer 100 jaar in gebruik is, maar het café bestaat al veel langer. De eerste verwijzingen in een geschiedenisboekje dat ik kreeg van iemand in het gemeentehuis gaan terug tot 1675. De naam Zoeten Inval verwijst naar de imkers die hier vroeger hun stamcafé hadden”
Koen Van Saet
“Ik denk dat de naam ‘Zoeten Inval’ ongeveer 100 jaar in gebruik is, maar het café bestaat al veel langer. De eerste verwijzingen in een geschiedenisboekje dat ik kreeg van iemand in het gemeentehuis gaan terug tot 1675. De naam Zoeten Inval verwijst naar de imkers die hier vroeger hun stamcafé hadden. De bijengilde ontwierp een logo met een man die in een vat vol honing viel. Je zag alleen zijn voeten nog na zijn ‘zoeten val’ in de ton”, legt Koen uit. “Het grappige is dat de huidige bijengilde terug hier komt vergaderen. Het vast cliënteel bestaat uit verschillende generaties. Het gebeurt regelmatig dat jongeren hier hun ouders tegenkomen”, lacht Koen.
Nieuw gezicht in oudste café
“Door de jaren heen bouwde ik een vertrouwensrelatie uit met de vaste brouwer, De Caigny. Het lijkt me niet meer dan logisch dat ik zowel de eigenaar van het gebouw als de brouwer betrek in de finale keuze voor een nieuwe uitbater. Ook met de buren is er een goede verstandhouding. Zoals al aangehaald, wil ik mijn opvolger graag goed op weg helpen. In een tijd dat er alsmaar minder horecazaken zijn, verdient het oudste café van Kalmthout zeker een nieuw vertrouwd gezicht achter de toog.”
