Prefamac is niet het grootste bedrijf, integendeel. Maar het verkocht zijn machines om chocoladeproducten te maken wel in meer dan 100 landen op alle continenten van de hele wereld. De energieke onderneemster Myriam Schepers bouwde de afgelopen decennia tonnen ervaring en expertise op in deze niche. Voedingsreus Mondelez bijvoorbeeld maakt zijn Oreo-koekjes nog altijd met machines van Prefamac in zijn fabriek in India. Maar ook Vandemoortele en La Lorraine zijn bijvoorbeeld klant bij het Lummense bedrijf.
Myriam Schepers begon als jonge vrouw nochtans als systeemanaliste in een kaderfunctie bij Philips Hasselt, maar startte in 1988 toch met haar eigen ‘fabriekske’. “Mijn vader begreep aanvankelijk niet goed dat ik zo’n goei job opgaf, maar later werd hij de grootste fan van Prefamac”, zou Myriam Schepers daar later over zeggen.
De voortdurende innovatiedrang van Prefamac ging niet ongemerkt voorbij. Het kleine bedrijf verzamelde een kast vol onderscheidingen: ondermeer de toenmalige Hermes Award in 1998, even later ook de WoMed Award voor beste vrouwelijke ondernemer. Myriam Schepers werd omwille van haar inzichten en analyses dan ook vaak aan de mouw getrokken om bestuursfuncties op te nemen in tal van organisaties: Voka, LRM en FIT.
Corona
Prefamac heeft in 2023 nog net zijn 35ste verjaardag kunnen vieren. “In de coronaperiode boekten we ons eerste verliesjaar na jaren ervaring en expertise”, legt Schepers uit. “Het aantal medewerkers liep toen terug tot tien. Wij zijn toen onverminderd blijven inzetten op innovaties, die zeer goed onthaald werden en erg succesvol bleken. Maar de markt bleef voorzichtig en verzwakte.” Tussendoor kreeg het bedrijf nog een zware hacking van de IT-infrastructuur te verwerken, om de simpele reden dat de IT-provider zelf was gehackt. Ook dat heeft handenvol geld gekost. “Ik had hen nochtans al eerder verwittigd dat er iets scheelde”, aldus Schepers.
Prijs door het dak
En toen volgde de prijzencrisis in de chocoladesector. “Door de klimaatverandering is de oogst van cacao, de basisgrondstof voor chocolade, tot de helft teruggevallen in die regio’s waar cacao kan geoogst worden. Met alle gevolgen van dien voor de prijzen van chocolade. Die gingen door het dak en werden tot vier keer hoger. Om hun chocoladeproducten aan enigszins aanvaardbare prijzen toch in de winkels te krijgen, hebben de producenten zwaar bespaard op hun investeringen in machines. Bij ons zijn de bestellingen daardoor tot nul herleid”, getuigt Schepers.
“Voeg daarbij de enorme druk van de retail, met de massale private labelproductie als gevolg, en daarbovenop de gevolgen van de oorlog rond Israël, waar nu ook Libanon in betrokken wordt, plus de oorlog die Rusland in Oekraïne begon, en je hebt een dodelijke cocktail die wereldwijd de hele sector onder zware druk zet. Dit is het noodlot dat toeslaat. We hebben het goed in Europa, maar niemand beseft welk Zwaard van Damocles er boven ons hoofd hangt”, analyseert Schepers de omstandigheden. “Dit mag je gerust een klimaatfaling noemen, andere bedrijven zullen ongetwijfeld nog volgen.”
Geen loon
“We produceerden ondertussen ook wel voor een aantal andere sectoren, maar dat mocht niet baten. Vier maanden heb ik wakker gelegen om oplossingen te vinden. Talloze telefoons heb ik gedaan en heb mezelf gedurende die periode ook helemaal geen loon meer uitgekeerd. Ik heb de laatste eindspurt voor Prefamac gelopen”, zegt ze. “Ik zit nog altijd vol energie, en zal wel wat anders vinden. Voor de overblijvende mensen, stuk voor stuk uitstekende werknemers, zal ik zonder twijfel wel een nieuwe job vinden. Ze hebben mij trouwens uitdrukkelijk bedankt voor alles wat ze bij Prefamac geleerd hebben, dat deed wel deugd.”
Afwikkeling
De boeken van Prefamac zijn ondertussen neergelegd bij de Ondernemingsrechtbank Antwerpen, afdeling Hasselt. Het is nu wachten op de uitspraak van de ondernemingsrechter. Die zal vermoedelijk het faillissement uitspreken en één of meerdere curatoren aanstellen die het faillissement moeten afwikkelen. Dat betekent de verkoop van de resterende voorraden en andere eigendommen van de vennootschap om de schulden zo veel mogelijk te vereffenen. De curatoren zullen in dat geval ook de resterende werknemers ontslaan. En zo is Limburg weer een maakbedrijf armer.
