“Ik heb het gevoel dat ik dit moet vertellen”, begint Marie. Ze is een ex-medewerker van The Body Shop (TBS). Samen met twee andere ex-collega’s stapt ze naar voren om haar verhaal te doen over de letterlijk ongezonde werkomstandigheden in de beautyketen. Alle drie getuigen ze onder een fictieve naam om hun anonimiteit te bewaren, want ondanks het faillissement zijn ze nog steeds bang om belaagd te worden: “Ik heb nog steeds het gevoel dat ik over mijn schouder moet kijken.”
“Mijn collega werd ziek van de schimmel in het filiaal”
Ex-medewerker Stephanie
Stefanie werkte twee jaar voor The Body Shop. In het laatste jaar was ze hoogzwanger. “De beginperiode was fijn”, vertelt ze. “Ik kon snel groeien in het bedrijf en ik had zekerheid: ik ging van studente beauty advisor naar assistent manager.” Ze werd meermaals uitgestuurd naar andere filialen om zieke collega’s te vervangen. Over de omstandigheden daar, is ze niet te spreken. “In Mechelen moesten wij in een zwaar beschimmelde ruimte werken en eten. Het was zo schadelijk dat mijn collega er tot vandaag een longziekte aan heeft overgehouden.”
In een ander filiaal, in Antwerpen, was de verwarming kapot, en dat in de winter. “Ik was toen al zwanger. Samen met mijn collega’s heb ik toen vier maanden in de vrieskou gewerkt. Na die periode ben ik erg ziek gevallen, en daar waren ze niet blij om. Bij terugkomst volgden ‘vriendelijke’ dreigementen. Wanneer we te vaak ziek zouden worden, konden we naar ons vast contract fluiten.”
“Collega’s hogerop namen bij de vleet ontslag, nu weten we natuurlijk waarom. Ze hebben mij tot de laatste minuut hoogzwanger laten werken, om dan op het einde de winkel te sluiten”
Ex-medewerker Stephanie
“Toen steeds meer TBS-filialen de deuren moesten sluiten, begon ik me zorgen te maken over ons filiaal. Hoewel het management al maanden op voorhand wist hoe de situatie in elkaar zat, bleef het naar het winkelpersoneel communiceren dat de cijfers goed waren. Collega’s hogerop namen bij de vleet ontslag, en nu weten wij natuurlijk waarom. Ze hebben mij tot de laatste minuut hoogzwanger laten werken, om dan op het einde de winkel te sluiten.”
Lees ook: Belgische winkels van The Body Shop sluiten definitief de deuren
“De nasleep van mijn ontslag was verschrikkelijk. De HR-dienst van TBS was nooit te bereiken, ik moest twee maanden zonder uitkering wachten omdat ze mijn papieren niet tijdig in orde hadden gebracht. Je kan je wel voorstellen hoe stressvol dat is met een pasgeboren baby.”
“Mijn manager vertelde alle collega’s dat ik zelfmoord had proberen te plegen”
Ex-medewerker Lynn
“Mijn eerste ervaring met The Body Shop was eigenlijk fijn”, vertelt Lynn. De make-upartist werkte in 2019 enkele maanden voor TBS, in het filiaal in de Grand Bazar in Antwerpen. Maar toen er een nieuwe regiomanager werd aangesteld, sloeg de sfeer om. “Plots moest er aan een zeer hoog tempo gepresteerd worden en werden de cijfers het belangrijkste. Ik werkte graag samen met mijn collega’s, maar als de manager of co-manager er was, dan durfden we over niets meer praten”, getuigt ze. “Als je alleen met een van de managers was, roddelden ze over elkaar of over andere collega’s. Daarnaast lieten de managers ons de rotjobkes doen, terwijl zij vaak vroeger huiswaarts vertrokken zonder uit te tikken.”
“Het moet enkele weken later geweest zijn dat ik er mentaal onderdoor zat. Ik kreeg in die periode de diagnose borderline, ik ging door een relatiebreuk en het werk voelde niet goed. Ik zag het niet meer zitten en ondernam een suïcidepoging, waardoor ik in het ziekenhuis belandde. Toen ik tijd nam om te herstellen, werd er achter mijn rug om geroddeld door het management. Ze vroegen zich af of mijn suïcidepoging wel ‘echt’ was. Toen ik terugkeerde, hoorde ik dat mijn manager aan de grote klok had gehangen wat ik had gedaan. Collega’s uit andere filialen noemden mij ‘het zelfmoordmeisje’. Dat brak mij.”
“Als je alleen met een van de managers was, roddelden ze over elkaar of over andere collega’s. Daarnaast lieten de managers ons de rotjobkes doen, terwijl zij vaak vroeger huiswaarts vertrokken zonder uit te tikken”
Ex-medewerker Lynn
“Toen ik uiteindelijk aankondigde dat ik in opname zou gaan en dus zou vertrekken, was mijn manager al op de hoogte. Een collega had me verklikt. Dat was nog een effect van die ongezonde sfeer: ze zette ons, als collega’s, tegen elkaar op. Uiteindelijk kreeg ik verschillende verwijten naar mijn hoofd gegooid. Ge moet niet denken dat ge de enige zijt die dingen heeft meegemaakt in het verleden. Ik heb ook dingen meegemaakt en uw keuze is gewoon egoïstisch. Nadat ik begon te huilen, kalmeerde ze en kwam er weer een andere kant van haar naar boven. Laat ons maar weten of we eens een kaartje kunnen sturen, zei ze poeslief. Een dag later was ik geblokkeerd op alle sociale media.”
“Ze vertelden me dat ik al acht maanden illegaal aan het werk was”
Ex-medewerker Marie
“De beautybranche heeft me altijd enorm geïnteresseerd, dus toen de opportuniteit zich voordeed om te beginnen bij The Body Shop, heb ik die kans gegrepen”, vertelt ex-medewerker Marie, die er ook ruim twee jaar werkte. “Helaas kreeg ik maar een contract van dertien uur per week. Dat vond ik een teleurstelling, maar het management verzekerde me dat ik kon doorgroeien en dus meer uren zou kunnen werken áls ik mezelf zou bewijzen.”
“Ik kijk positief terug op die eerste periode. Wij waren een hecht team, de collega’s en ik, we konden op elkaar bouwen. Maar mijn financiële situatie deed me hunkeren naar meer uren. Toen ik werd ingezet in andere filialen, zette ik mijn beste beentje voor. Van Hasselt tot Mechelen: ik greep elke kans aan om te bewijzen dat ik die extra uren verdiende.”
Bij aankomst in TBS Mechelen trof ook Marie het pand in slechte staat aan. “De muren tot de ijskast waren beschimmeld”, zegt ze. “Ze hadden er een tijd zonder manager gezeten, en daardoor stonden de rekken nog vol vervallen producten. Een vaste Mechelse klant vertelde me zelf dat ze niet meer wilde terugkeren omdat onze winkel er zo afgeleefd uitzag. Ik kon haar geen ongelijk geven.”
“Na een tijd kreeg ik extra uren aangeboden in de winkel in Grand Bazar. Ik ging aan de slag, maar mijn contract bleef achterwege. Ik bleef er naar vragen, maar werd van het kastje naar de muur gestuurd. Na acht maanden in dat filiaal werd ik op het matje geroepen. Ik was illegaal aan het werk en kreeg de keuze: ofwel ondertekende ik een addendum, ofwel betaalde ik al het geld terug. Ik kon geen kant uit en besloot te tekenen. De sluiting van de winkel in Grand Bazar kwam voor de medewerkers volledig onverwacht. Mijn collega was van de ene dag op de andere werkloos.”
“Ik zag het faillissement aankomen. De cijfers waren schrijnend. Het filiaal op de Meir haalde op sommige dagen maar 800 euro binnen. In TBS Mechelen was dat soms nog geen 100 euro per dag”
Ex-medewerker Marie
“Ik bleef hopen op dat beloofde vast contract. Maar door al die loze beloftes verloor ik stilaan vertrouwen in mijn manager. Ze liet me twee jaar lang geloven dat ik een vast contract zou krijgen. Tot ik plots mijn ontslag kreeg, want naar haar zeggen was ik té ijverig. De country manager voor Benelux zei me achteraf: Ik weet ook niet waarom ze de samenwerking wil stopzetten. Je bent een van mijn beste verkoopsters.”
“Ik zag het faillissement aankomen”, besluit Marie. “De cijfers waren schrijnend. Het filiaal op de Meir haalde op sommige dagen maar 800 euro binnen. In TBS Mechelen was dat soms nog geen 100 euro per dag. Als winkelmedewerkers werden onze ideeën om te vernieuwen niet serieus genomen, en dat vind ik jammer. Hoewel ik blij ben dat de filialen gesloten zijn, zodat die toxische werksfeer niet langer in stand wordt gehouden.”
The Body Shop zelf wenste niet te reageren en verwees ons door naar de curator van de failliete Belgische tak. Ook die wenste niet te reageren.
