In 2019 startte Lubbekenaar Koen met een opleiding horlogemaker – hersteller aan SyntraPXL in Hasselt, vanuit een interesse voor techniek. “Ik ben altijd al geïnteresseerd geweest in techniek”, vertelt Koen bij PXL. ““Een piramide in Cairo is mooi, maar hoe konden ze dit toch bouwen in die tijd? Wel, dit is net zo met horloges. Ze zijn mooi, maar de techniek die achter de wijzerplaat zit, daar zit toch de liefde. Hoe sommige horloges, de haute horlogerie zeg maar, ook echt met de hand gemaakt worden door vakmensen, door echte kunstenaars, complex en ongelooflijke afwerking, dat is genieten voor een techneut.”
Duwtje in de rug door corona
Het was tijdens de coronapandemie dat Koen besliste om zijn passie en nieuwe kennis om te zetten in een nieuw beroep. “Toen kwam Corona, meteen een topperiode voor de motorhomeverkoop en verhuur”, legt hij uit. “Doordat de volledige stock plots uitverkocht was en de fabrieken geen nieuwe voertuigen konden leveren door een tekort aan grondstoffen, besloot ik de volgende stap te zetten. Want het gebeurde nooit dat de volledige voorraad voertuigen uitverkocht was. En ik wist dat veel wat we tijdens Corona verkochten eigenlijk verkopen waren die gepland waren voor de volgende jaren. Door Corona hebben mensen hun plannen vervroegd.”
“Ik begreep toen dat de jaren erna moeilijk gingen zijn voor de verkoop van voertuigen na de enorme piek. En dus besloot ik om nog eens iets leuk te gaan doen zonder druk of stress van fabrikanten en klanten. Weet je, een motorhome gebruiker komt net een dag voor hij op vakantie vertrekt nog binnen voor een herstelling of inbouw van toebehoren, altijd werken onder tijdsdruk. Een horlogeklant brengt zijn horloge binnen en wacht rustig af tot hij een seintje krijgt als het klaar is.”
Meer examens en opleidingen
Daarom verkocht hij zijn moterhomebedrijf en besloot hij een eigen horloge-atelier te starten. “Geen evidente keuze, want niet alleen financieel is dat een uitdaging – de benodigde materialen en poetsstations zijn behoorlijk prijzig – maar ook kwalitatief worden er enorm hoge eisen gesteld aan wie onderdelen wil verkrijgen”, vertelt Koen. “Fabrikanten van luxehorloges verkopen niet zomaar aan iedereen onderdelen. Ze willen eerst testen of jij als hersteller wel volgens hun normen werkt, zodat klanten de service krijgen die ze verdienen.”
“Hiervoor organiseren ze zogenaamde bench tests”, legt hij uit. “Je ontvangt dan bijvoorbeeld voor het merk Cartier drie Cartier-horloges bij je thuis en moet die onder videotoezicht herstellen. Daarna stuur je de horloges terug naar Zwitserland. Is de herstelling goed gebeurd? Dan mag je naar Zwitserland voor een opleiding bij het merk zelf. Ook moet je per merk nog eens verplichte model-specifieke gereedschappen aankopen. Bij Omega bijvoorbeeld bestaat die opleiding uit vijf dagen en een examen. De opdracht lijkt simpel: je krijgt een binnenwerk met fouten in dat je weer perfect moet laten lopen. Na de eigenlijke herstelling dien je het binnenwerk ook terug in de horlogekast te steken. Wijzerplaat en wijzers moeten precies op hun plek staan. Het is dus niet voldoende dat het horloge weer werkt. Nee, élk detail telt. Bovendien krijg je maar vier uur de tijd. Er is dus behoorlijk wat tijdsdruk.”
Intussen is Vanwyngaerden een gecertifieerde Omega-horlogemaker en startte hij zijn atelier ‘horlogehersteller’ volledig op.
