Al sinds 8 april 2002 verkopen Sophie en Kathleen Brants broodjes, spaghetti bolognaise, koude schotels, soep en andere snacks in hun snackbar. Woensdag en vrijdag is het er regelmatig aanschuiven door de vele klanten. Die zullen binnenkort afscheid moeten nemen van de uitbaters, want ze besloten om de snackbar te koop te zetten.
Medisch probleem
“Eigenlijk vinden we het wel jammer dat we moeten sluiten”, zegt Sophie. “Vorig jaar hebben we nog zonnepanelen gelegd in de veronderstelling dat we zouden doorgaan tot aan ons pensioen. De volgende kan er van profiteren. We hebben nog geen zicht op wat we hierna gaan doen, aangezien we nog niet weten wanneer de zaak sluit. Er is een geïnteresseerde, maar er is nog niets getekend. We blijven tot we een opvolger vinden.”
De reden van de sluiting is een medisch probleem. “Kathleen zou twee nieuwe knieën moeten krijgen, aangezien haar kraakbeen volledig weg is”, aldus Sophie. “Als we nu eens een dag sluiten, is dat eigenlijk om te recupereren. Leuk is dat natuurlijk niet, en ze heeft ook veel pijn. Dat is gekomen door hier in de zaak altijd dezelfde draaibewegingen te maken. Ik heb daar ook last van, maar ik heb nog geen test laten doen. Als de dokters zeggen dat het vijf voor twaalf is, dan weet je het wel. Vorig jaar heeft ze daarbovenop nog een ongeval gehad met een sneeuwscooter. Dat heeft haar knie ook geen deugd gedaan. Enkele maanden geleden hebben we uiteindelijk beslist dat we de snackbar best sluiten.”
Plezier
“De klanten vinden het heel jammer, maar die begrijpen onze beslissing wel. Ze hopen zelfs dat we geen opvolger vinden zodat we open blijven”, zeggen de zussen lachend. “Natuurlijk zien ze ook wel dat we hier met twee personen heel hard werken. We beleven hier altijd plezier met onze klanten: ik denk dat er geen enkele dag gepasseerd is dat we tegen onze zin zijn komen werken. Of we elkaar niet te hard gaan missen? We wonen ook in hetzelfde appartementsblok, dus we gaan elkaar nog heel vaak zien”, klinkt het.
“Laat ons hopen dat onze opvolger het even goed gaat doen als wij. De geïnteresseerde zou het concept alvast behouden. Ik wil wel graag een logistieke functie in het ziekenhuis uitoefenen, dan blijf ik actief bezig. Al moet ik wel bekennen dat we er nog niet echt hebben over nagedacht”, besluit Sophie.
