Ann Claes nam samen met haar broer Bart in 2003 het bedrijf JBC over van vader Jean-Baptist Claes. Meer dan twintig jaar later is dat uitgegroeid tot de Claes Retail Group (CRG), de koepel boven de modemerken JBC, CKS en Mayerline. Ann Claes is er als chief buying officer verantwoordelijk voor alles wat er in de 200 winkels ligt. Die zijn samen goed voor een omzet van zo’n 250 miljoen euro en 1.400 medewerkers. Daarmee zijn ze de nummer drie in Vlaanderen, na H&M en C&A.
Duurzaamheid
Retail is al geen makkelijke sector, en de coronatijden waren meer dan uitdagend voor Ann, die duurzaamheid hoog in het vaandel draagt. De nadruk ligt op het aanbieden van betaalbare, kwaliteitsvolle en duurzame kledij, geproduceerd met respect voor mens en natuur. CRG was ook de eerste retailer in ons land die het Bangladesh Veiligheidsakkoord ondertekende dat bedrijven ertoe verbindt enkel met veilige en gecontroleerde fabrieken samen te werken. En ondanks spijkerharde concurrentie van spelers als Primark en Shein, weet de groep het hoofd met succes boven water te houden. Ondertussen klopt de derde generatie van het familiebedrijf aan de deur.
Ann vormt samen met Chris een nieuw samengesteld gezin, met samen acht kinderen. “Die waren gelukkig wel al jongvolwassen toen we een nieuw koppel vormden. Als die allemaal nog klein zouden geweest zijn, dat zou wellicht een ander paar mouwen geweest zijn,” lacht ze.
Bent u het ‘glazen plafond’ tegengekomen?
Ann Claes: “Eigenlijk niet echt. Ik ben samen met mijn broer Bart in het bedrijf begonnen, en van vader kreeg ik echt alle kansen. We zitten natuurlijk wel in een sector waar vrouwen graag gedijen. Ik denk dat 60 procent van onze medewerkers vrouwen zijn. Ook ons directieteam en de raad van bestuur zitten vol met dames. Twintig jaar geleden kon het wel eens anders zijn tijdens een financiële bespreking met bankiers. Dan zat de vergadering vol met mannen, met mij als enige vrouw. Maar dat heeft me nooit tegengehouden om mijn mond open te doen en mijn gedacht te zeggen. Zeker niet.”
Waarom zouden er meer vrouwen moeten ondernemen?
“Ik zou het jammer vinden moesten vrouwen zich laten afschrikken, en de moed niet vinden om met hun droom aan de slag te gaan en te ondernemen. Je moet altijd je dromen proberen waar te maken, maar dat geldt even goed voor mannen. Ik ben niet zo vóór vrouwen of tegen mannen, of omgekeerd. Ik vind wel dat mannen en vrouwen complementair zijn, en elkaar kunnen versterken. Vrouwelijke ondernemers kunnen dus wel degelijk een meerwaarde aanbrengen.”
Waarom zou u de Strafste Onderneemster van Limburg kunnen zijn?
(Even stilte) “Voor mij mag iedereen winnen. Kijk toch eens wat een mooie rij van ondernemende dames daar staat. Ik ken er een paar persoonlijk van, en ik weet welk straf parcours die hebben afgelegd. Het is mooi dat wij hier alle vijf staan. Daarnaast ben ik ervan overtuigd dat er nog een hele lijst is aan te leggen met dames die keihard aan de weg getimmerd hebben.”
Stemmen voor één van de vijf genomineerden kan tot en met 3 maart via deze link!
