Japanners hebben een aparte relatie met pralines. Door de relatieve schaarsheid van het product – pralines worden er per stuk verkocht en niet per halve kilo of per kilo zoals bij ons – is chocolade een perfect Valentijnsgeschenk in Japan. Dan zou je toch aan hartvormige pralines denken?
De Japanse diamantair Shigy Ishida uit Antwerpen dacht er anders over. Als vaste klant trok hij met een zakelijk voorstel naar DelRey. Hij had op geen beter moment kunnen komen. “Shigy zag het groot. In Ginza, zowat de 5th Avenue van Tokio, had hij een winkelpand dat we mochten gebruiken”, vertelt Bernard Proot.
Zo gezegd, zo gedaan. “We waren een van de eerste kwaliteitschocolatiers in Japan”, vertelt zoon Jan. “Concurrenten werkten met een Japanse invoerder en verdeler, onze pralines werden verkocht door een partner. Dat is een groot verschil.”
“Met valentijn maakt elke chocolatier hartjes, dus je weet niet of dat rood hartje van u is of van een collega. Maar zie je rond valentijn in Tokio een chocoladen diamant, dan weet je: dat is DelRey”
Jan Proot
“In Japan is het merk DelRey opgebouwd rond diamanten”, voegt dochter Julie toe. “Dat komt, denk ik, omdat Japanners heel erg van luxe houden en diamant is een luxeproduct. Onze diamantpraline bestond al. Ze is dus niet speciaal voor de Japanse markt ontwikkeld.”
“Maar Shigy heeft die wel heel fel in de Japanse markt gezet”, weet Jan. “En door die diamant springen we eruit. Bij valentijn maakt elke chocolatier hartjes, dus je weet niet of dat rood hartje van u is of van een collega. Maar als je tijdens valentijn ergens een diamant ziet op affiches in Tokio, dan weet je gewoon: ‘dat is DelRey’. Daarvoor zijn we gekend.”
“We verkopen in Japan dan ook veel meer diamanten dan hartjes”, voegt Julie toe. “Er bestond al een 3D-diamant, met facetten zoals een echte diamant. Maar daar rust een patent op. Papa en chef-chocolatier Gunther Van Essche ontwierpen een eigen diamant omdat we hier vlakbij de diamantwijk wonen. We legden vier smaken in een doosje: pistache, vanille-tonka, donkere chocoladecrème en koffiesmaak.”
Intussen nam Yoko Yamauchi de rol over van Shigy. Samen met haar zoon baat ze restaurants uit en hebben ze nu ook DelRey in de portefeuille. “Een Japans bedrijf produceert voor hen koekjes, speculaas en chocolade-moelleux volgens onze recepten. Maar alles wat chocolade betreft, vertrekt vanuit Antwerpen omdat we de kwaliteit constant willen controleren.”
“Een Japans bedrijf produceert koekjes, speculaas en moelleux volgens ons recept. maar alles van chocolade vertrekt vanuit Antwerpen omdat we de kwaliteit constant willen controleren”
Julie Proot
“Het zijn tenslotte recepturen die je niet wil afgeven”, concludeert Julie. “Zij regelen ginder alles. Ze doen de marketing en maken de verpakkingen, maar mogen niet gaan freestylen. Alles gebeurt binnen de lijnen van het DelRey-concept, zij het met een Japanse toets. Japanners hebben graag wat glitter.”
Het lijkt er dus op dat de verpakking er veel belangrijker is dan hier bij ons? “Dat klopt”, beaamt Jan. “De verpakking moet ook een cadeautje zijn.” Julie haalt er twee voorbeeldjes bij van roze doosjes. “Onder het deksel met een kanten tekening liggen drie pralines. Daaronder een verborgen schuifje met nog eens drie bonbons. We hebben ook een grotere doos met tweemaal twaalf pralines en negen smaken. Een QR-code geeft info over ingrediënten en allergenen.”
Cadeauritueel
Chocolade en pralines zijn duur in Japan. We kunnen ons voorstellen dat Japanse toeristen uit de bol gaan als ze de winkel in de Appelmansstraat binnenstappen? “Toch niet”, zegt Anne, die dagelijks nog altijd zeer graag de winkel openhoudt. “Maar ze nemen wel hun tijd om te kiezen en het maakt hen niets uit als er een hele rij achter hen staat. Wij zouden in zo’n geval voortmaken, zij niet. Ze kiezen geen grote dozen, maar willen alles apart verpakt. Elk klein doosje moet zijn zakje hebben. Ja, als ze bijvoorbeeld tien doosjes met vier diamanten hebben gekocht, dan hebben ze er graag tien zakjes bij. Om cadeau te geven. Dan zie je dat het cadeauritueel heel belangrijk is in Japan.”
Anne vertelt het geamuseerd. Ze geniet van elke seconde in de winkel. “Ik laat dat niet los, neen. Zo lang ik mag blijven, niet in de weg loop en mijn gezondheid het toelaat, zou ik nog heel graag willen verderdoen.”
Volgende generatie
Dan vermoeden we dat de jongere generatie, Julie en Jan, klaarstaat om over te nemen? “Dat gaat beetje bij beetje”, zegt Julie. “We hebben een goede planning. Dat moet ook wel, want als zij stoppen, zijn dat twee serieuze werkkrachten die ons zouden verlaten. Papa probeert het rustiger aan te doen. Dat mag wel, hij wordt 70. Hij kan het, denk ik, wat meer loslaten.”
“Papa is er nog elke dag”, valt Jan in. “Hij ontlast me vooral met de administratie, de productie heb ik intussen compleet in handen. Maar het is goed dat ik nog een klankbord heb. Hij heeft zoveel ervaring.”
Mogen we aannemen dat dat ook in de winkel bij Anne geldt? “Ons mama is nog heel actief in de winkel. Ik ondersteun organisatorisch”, legt Julie uit. “Ik sta zelf niet zoveel in de winkel, maar zij denkt nog na over nieuwe, mooie verpakkingen, over versieringen. Ze doet dat heel graag. Daar blijf ik af, want ik denk dat ik dat niet zo goed zou doen. Onze winkel ziet er altijd heel mooi uit en alles is zo schoon verpakt. Dus als ze dat graag doet, moet ze dat zeker blijven doen.”
Maar Jan en Julie zullen wel ideeën hebben voor de toekomst van DelRey? “We kijken altijd naar mogelijkheden of nieuwigheden. Zo sluit ik een tweede winkel in België niet uit”, zegt Jan. “Intussen breiden we ons assortiment business-to-business uit. Het aandeel dessertborden groeit om straks een heel gamma te kunnen aanbieden aan restaurants en cateraars”, valt Julie in.
“We merken dat veel restaurants door personeelstekort hun desserts inkopen. We proberen op die kar te springen met een kwalitatief hoogstaand product”, zegt Jan, en daarbij heeft hij het voor een keertje niet over pralines voor bij de koffie, toch?
“Neen, het gaat over afgewerkte borden. Je hebt een taartje, een quennelleke, een toefke, … en met zo min mogelijk handelingen kan de professionele klant zijn dessertbord makkelijk in elkaar zetten. We geven een stappenplan mee met ontdooitijden en alles erbij.”
“Ten slotte denk ik ook aan de markt van relatiegeschenken. Ons product blijft een mooi cadeau om weg te geven.”
