“Vroeger waren we zeven dagen per week open, tot 2-3 uur ’s nachts”, vertelt Angelo Di Benedetto (61) met fonkelende ogen. “Eddy Wally kwam wel eens eten met zijn manager na een show. Toen hij begon te zingen, was het hek van de dam. Chérie, chérie … Dat waren nogal tijden.”
Angelo opende zijn ristorante-pizzeria meer dan veertig jaar geleden, in 1982, met zijn broer Leonardo. Enkele jaren daarvoor, in 1978, was hij overgekomen vanuit het Italiaanse Bisceglie, vlak bij Bari, in het zuiden van Italië. “Zoals heel veel Italianen in die tijd”, vertelt zijn vrouw Regine. “De ene volgde de andere.”
Toen broer Leonardo een eigen restaurant begon in Zottegem in 1985, stapte Regine mee in Bari. “We hebben klanten van toen die nog geregeld komen”, vertelt ze trots. “Sommigen zijn vrienden geworden die zelfs op de communie van onze zoon Stefano aanwezig waren.”
Op zondagavond komen vooral gezinnen eten in Bari, ouders die hun kinderen komen afzetten. Tijdens de week pikken veel klanten een voorstelling mee in de cinema, de Capitole of de Vooruit. “We krijgen veel Nederlanders over de vloer”, zegt Angelo. “Op Google en Tripadvisor staan we hoog aangeschreven.”
Angelo en Regine doen gouden zaken, maar veertig jaar hard werken vraagt toch zijn tol. Tijdens de pandemie ging een nieuwe wereld voor hen open. Er was plots tijd om te rusten. Toen de restaurants weer open mochten, kortten ze hun openingsdagen in. Eind dit jaar gooien ze de handdoek officieel in de ring.
“We hopen dat we een overnemer vinden om onze droom, ons levenswerk, voort te zetten”, zegt Angelo. “Onze zoon Stefano, die helpt in de zaal, gaat zijn eigen droom achterna. Hij heeft een bedrijf opgestart dat materieel verkoopt aan sportvissers. Eind dit jaar stoppen wij.” Wie nog een tafeltje hoopt te bemachtigen, is eraan voor de moeite: het restaurant is volzet tot de laatste dag.
En wat erna? “Rusten”, zegt Regine. “Eens niet op uur staan en tijd doorbrengen met onze kleinkinderen”, vult Angelo aan. “We zijn onze klanten en personeel heel dankbaar voor de afgelopen veertig jaar.”
