De Knoet is niet uit Aarschot weg te denken. Al vijftig jaar zijn de deuren bijna zo goed als altijd open. “Al vijftig jaar zijn we de ontmoetingsplaats van kameraden en vrienden”, beschrijft Thesse. “Een plek voor jong en oud die van het leven genieten.” Theyskens nam in 1973 een ijzerwinkel over en maakte er een café van. “De horeca was mijn hobby”, zegt hij. “Als achttienjarige heb ik er ook mijn beroep van gemaakt. Muziek, drank en sigaretten: daarom deed ik open. De Knoet is altijd meer dan een café geweest. We zijn een echte kroeg, met optredens en een plek voor verenigingen.”
Oude stempel
Dat verenigingsleven is duidelijk te merken in De Knoet. Triatlon Aarschot, de culinaire club, een cocktailbar, kunst en cultuur: voor alles is een plekje in het pand. “Over de jaren hebben we steeds delen bijgebouwd”, zegt de eigenaar. “Alles zonder subsidies, want daar heb ik een hekel aan. Ik ben van de oude stempel: de wereld draait om vraag en aanbod.”
(De tekst gaat verder onder de foto)
Bovenal staat De Knoet bekend om de optredens. “Elke dag krijgen we nog talrijke aanvragen. De keuze maak ik met mijn hart en ogen. Over de jaren heen hebben we al grote en kleine bands over de vloer gehad, met tientallen of honderden toeschouwers. Ooit stonden The Nighthawks hier, een band die meerdere keren de hitlijsten heeft gehaald. Het was net alsof we Pink Floyd over de vloer kregen, maar meer dan honderd toeschouwers waren er niet. Een magnifiek optreden, en de bandleden vonden het ook fantastisch.”
(De tekst gaat verder onder de foto)
Laatste in soort
Thesse heeft een duidelijke visie voor zijn kroeg. “Iedereen is hier welkom”, zegt hij. “Ik kan er grote woorden bij halen, maar mensen moeten De Knoet meemaken om het te begrijpen. Om dat gevoel gaat het, en al de rest is show.” Zo lijkt de kroeg een van de laatste in haar soort. “Ik zie vooral veel holle cafés en bars opduiken. Maar dat komt ook door het beleid. De regeltjes blijven zich maar opstapelen. Zo maken ze creativiteit kapot. Elke dag verdwijnt een café in Vlaanderen, en dat verbaast me niets.”
De eigenaar heeft geen groot feest gepland voor het jubileum. “Het heeft niet veel zin om heel de historie weer op tafel te leggen”, zegt hij. “Voor mij gaat het enkel om mijn kameraden, die hier elke dag aan de toog zitten. Zo bekijk ik het gewoon dag per dag. Als de mensen stoppen met komen, dan houd ik er ook mee op. Er zijn tijden van komen en gaan.” Toch maakt Thesse een ding duidelijk. “Als ik alles opnieuw zou moeten doen, zou ik er niet aan beginnen. Zeker niet in de moderne maatschappij.”
