Ba Latjes klinkt als een klok in Herne. Het was de thuis van de wielerclubs Jong&Oud en Tempo, van voetbalploeg Bouwvrienden, van de kaatsploeg Herne Statie die zijn kaatsveld voor de deur had en van de duivenbond. De postbodes van Herne kwamen er samen en het jaarmarktcomité van Herne had er zijn vaste vergaderstek. De boogschutters van de Onze-Lieve-Vrouwgilde stelden in de garage hun liggende wip op.
Tal van verenigingen gebruikten regelmatig de vergaderzaal van Latjes. Kortom, bij Latjes was er altijd wel iets te beleven. Waar al die verenigingen nu naar toe moeten, is nog niet helemaal duidelijk want in Herne rest er nu nog welgeteld een café.
Dubbel gevoel
“Het is met een dubbel gevoel dat we stoppen. Ik heb hier samen met mijn vrouw en mijn klanten ontzettend mooie momenten beleefd. Wij waren de derde generatie in het café”, vertelt de nu 64-jarige Danny Vanwittenbergh. “Maar anderzijds is het ook genoeg geweest. Je mag het leven van een cafébaas niet onderschatten. Altijd laat in je bed en vroeg weer op want we hebben hier nog heel lang ook kranten verkocht. Dan sprongen mensen hier al binnen voor ze de trein namen naar hun werk.”
“Het is tijd om nog even te profiteren van het leven nu we nog kunnen. We zullen al eens vaker voor langere perioden naar ons buitenverblijf in de Ardennen trekken.”
Watjes viel door de latjes
“Je mag gerust zeggen dat met Ba Latjes een monument verdwijnt in Herne”, vertelt de cafébaas. “Mijn grootvader Edouard, Watjes voor de Hernenaren, startte het café in 1935. Hij combineerde het met een fruitbedrijf. Op een dag zakte hij door een fruitkrat terwijl hij aan het werken was. Zijn collega’s riepen smalend: Watjes viel door de latjes. Vanaf dan was zijn bijnaam Latjes en de naam van het café Ba Latjes is altijd zo gebleven. De naam Latjes werd van generatie op generatie doorgegeven.”
“In 1957 nam mijn vader Marcel het roer in het café over. Hij voegde er de krantenzaak aan toe. Ik zelf ben technisch tekenaar van opleiding, maar toen mijn vader mij voorstelde om mee in het café te komen, heb ik ingestemd. In 1987, toen ik het café zelfstandig overnam, was dat hier een echt florerende zaak bij het station.”
Vergaderzaal
“Omdat het hier nog een café was met een kachel in het midden, nog niet de helft van wat het nu is, hebben we begin de jaren negentig grondig gerenoveerd en onder meer een vergaderzaal toegevoegd. Dat is een zeer goede zaak geweest want de krantenzaak daarentegen moesten we afbouwen naarmate mensen steeds vaker de krant op hun gsm of op de computer begonnen te lezen”, vertelt Danny. “Ja, ik heb heel veel zien veranderen. Mensen gaan minder op café dan vroeger. Vooral corona heeft veel mensen thuis gehouden.”
Zaterdag 31 september staan Danny en Linda nog een laatste keer achter de toog van Ba Latjes. “We hebben een zoon en een dochter, maar die hebben allebei een goeie job. Ze zien het niet zitten om over te nemen. Of er een overnemer komt en hoe die dan verder het café zal uitbaten, dat weten we niet. Maar wat we wel weten, is dat de kelder leeg moet. Daar gaan we vrijdagavond 29 september en de hele zaterdag 30 september werk van maken. Alle drankjes zijn dan aan 1 of 2 euro, tot alles op is”, besluit Danny ‘Latjes’ Vanwittenbergh.
