De toonbank is leeg en in de rekken van het winkeltje ligt geen brood meer. Aan de muur hangt een portret van een breugeliaans feest. “Dat heeft mijn moeder nog geschilderd en de bakkerij is daarnaar vernoemd”, zegt bakker Mario Henckens (54). “Mijn grootvader bakte thuis brood en bracht dat met de fiets rond, zo is het allemaal begonnen. Mijn vader heeft die oven nog in de kelder geplaatst, die is wel vijftig jaar oud. Vanochtend heb ik nog taartbodems gebakken, maar die zullen niet meer in de winkel liggen.”
Honderdste verjaardag
De bakker is er het hart van in. “Woensdag zat onze vakantie erop, maar we hebben besloten om niet te openen. Ik bleef hopen dat het wel goed zou komen, maar mijn vrouw heeft dan achter mijn rug een afspraak gemaakt met een collega. Samen hebben we dan de cijfers bekeken. We zijn niet failliet, maar de zaak is niet meer rendabel.”
Zo sluit bakkerij Breugel een paar maanden voor haar honderdste verjaardag de deuren. “Mijn moeder vindt het ook verschrikkelijk, ze begon zelfs te huilen. In 2017 zijn we getroffen door een brand en drie jaar geleden is mijn vader op kerstdag overleden. Die klappen zijn we nog te boven gekomen, maar corona en daarna de energiecrisis waren er teveel aan. Graan, bloem, suiker, melkproducten, … alles wordt duurder. Ik sla om de twee maanden 2.000 liter stookolie in en geef elke maand meer dan duizend euro uit aan bloem. Sinds Pasen stond ik er alleen voor in de bakkerij. Ik werkte van twee uur ’s nachts tot vier uur in de namiddag. Mijn vrouw Petra is al ziek en ik kon dit niet meer volhouden.”
Supermarkt goedkoper
Om de kosten het hoofd te bieden, werd het brood in de winkel duurder. “In een dorp is het moeilijk om de prijzen te verhogen”, zegt Petra, die de klanten bediende. “De mensen komen dan niet meer. We hadden onze vaste klanten, maar veel jonge inwoners komen er niet bij. Zij gaan ook liever naar de supermarkt en aan die prijzen kunnen we niet verkopen.”
Toptaarten bij Baeten
Bakker Mario Henckens begint aan een nieuw hoofdstuk. “Ik hoef niet meer met een bang hart naar de brievenbus te lopen. ‘Het potje van ellende’, zeiden we dan. Elke keer zat er een rekening in. Ik ga aan de slag bij bakker Baeten in Opoeteren en de merveilleux- en ijstaart van bakkerij Breugel blijf ik maken. Onze klanten kunnen die nu bij Baeten bestellen en afhalen.” Voor heel wat trouwe liefhebbers is dat alvast een geruststelling, want de taarten van Breugel werden in elke uithoek van het land gesmaakt. En zo wordt er toch nog een klein verlengstuk gebreid aan het traditierijke familiebedrijf.
