Bakkerij De Vos bestaat al 121 jaar in Droeshout. “Mijn overgrootvader startte met een bakkerij naast de toenmalige café De Rotsen langs de Vilvoordsesteenweg”, weet Ronny. “Ook mijn peter hield er lange tijd de bakkerij en de winkel open.”
Broodronde
“ Ik ben de vierde generatie warme bakker in de schaduw van de Sint-Jozefskerk. De eerste jaren verzorgde ik een broodronde, die almaar groter werd. Vanaf 1997 stond ik samen met mijn echtgenote na mijn nachtelijk werk in de winkel. Die werd in 2006 gemoderniseerd toen de gewestweg werd heraangelegd. Geleidelijk aan hebben we onze ronde afgebouwd. En nu is het jammer genoeg helemaal gedaan. Het is niet zo dat we geen zin meer hebben, maar fysiek wordt deze job te lastig. Mijn knieën begeven het en ook mijn heupen laten het stilaan afweten.”
“De klanten kwamen van ver”, vertelt Ronny. “Omdat ze vers brood wilden. We hadden zo iemand die om de twee weken vijftien broden bij ons kocht. Een ander brood verteerde ze niet. Ik mag dat nu wel zeggen, ik gebruik de beste ingrediënten en leverde kwaliteit. De meeste mensen kopen hun brood in een warenhuis. Ze doen hun boodschappen en doen maar één winkel aan. Dat is gemakkelijk, dat begrijp ik. Maar van ons brood moest je maar drie boterhammen eten en je had alles gehad wat je nodig had. Elders moest je vijf boterhammen eten om verzadigd te zijn.”
24 uur van Zolder
“Ik beng bang voor de laatste weken dat we open zijn”, vervolgt Ronny. “De jongste weken zie ik in onze winkel klanten die we nog nooit gehad hebben. Het wordt ongelooflijk druk. Ik had mijn loopbaan liever op een andere manier beëindigd, maar ik ga nu ook weer niet in mijn zetel zitten. Ik wil iets anders gaan doen als zelfstandige. Wat dat zal worden, weet ik nog niet. Ik kan mijn operaties nog wat uitstellen, maar ik moet er natuurlijk over waken mijn heupen niet over te belasten.”
“Hobby’s heb ik niet meer. Vroeger heb ik gevoetbald en waagde ik mij geregeld aan autoracen. Ik reed zeven keer de 24 uur van Zolder. En wat ik ook graag deed: in de bezemwagen achter wielerkoersen rijden. Dat is allemaal voorbij. Ik denk dat we nu meer tijd zullen besteden aan onze kleinzoon Mathéo, die geboren werd op de nationale feestdag.”
