Triamant stelt zich voor als een leefbuurtontwikkelaar, die woon- en leefomgevingen creëert waar mensen van verschillende generaties zich thuisvoelen. De ontwikkelaar heeft, verspreid over Vlaanderen, zes locaties met ruim 830 wooneenheden, zowel voor jonge gezinnen als voor hulpbehoevende ouderen.
Jo Robrechts nam het initiatief voor de oprichting, samen met zijn vennoot Dirk De Baets, die ondertussen niet meer bij Triamant betrokken is. Het bedrijf heeft liquiditeitsproblemen, die volgens Robrechts het gevolg zijn van de coronacrisis. De ondernemingsrechtbank van Antwerpen stelde al een gerechtsmandataris aan voor vijf vennootschappen rond Robrechts en De Baets, waaronder Triamant. Op 27 juni werd een andere dochteronderneming, Curamant, failliet verklaard. Daardoor viel de zorg weg voor de mensen die in woonprojecten van Triamant wonen.
Geld van obligaties kwijt?
Robrechts en De Baets financierden de projecten van Triamant deels met obligaties. Tientallen mensen investeerden tussen 100.000 en 500.000 euro, die niet alleen een minimale jaarlijkse brutorente van 3,25%, maar ook een korting op de later te verlenen zorg zouden opleveren. Triamant heeft de middelen niet meer om de rente op die obligaties nog te betalen en kan op dit ogenblik ook de geïnvesteerde bedragen niet terugbetalen.
Triamant is vooral in de provincie Limburg actief, omdat die een grote achterstand qua aantal zorgflats en woonzorgcentra heeft. Bij de oplevering van de laatste zestig zorgflats in het kasteel van Peten, nabij Sint-Truiden, maakte Jo Robrechts zich nog sterk dat Triamant het anders en vooral beter zou doen: “Bij ons krijg je in driehonderd seconden hulp, terwijl de wet dertig minuten vraagt.”
Het Limburgse woonzorgcentrum leek ook het neusje van de zalm. Politici stonden in de rij om dat te benadrukken. Triamant rijfde allerhande subsidies binnen. Unizo bekroonde Triamant in 2016 met de titel ‘KMO van het jaar’, omdat het “unieke en innovatieve totaaloplossingen aanbiedt en inspeelt op diepmenselijke behoeftes”. Twee jaar eerder zakte Meyrem Almaci, die toen pas als partijvoorzitter van Groen was verkozen, naar Sint-Truiden af om beheerder Jo Robrechts een hart onder de riem te steken: “Het maatwerk is hier uniek en ik denk dat we in de toekomst meer in deze zin zullen evolueren.”
Visionair
Jo Robrechts, bedenker van het concept en zaakvoerder van Triamant, is een apothekerszoon uit Oud-Turnhout. Hij richtte er in 1983 de scoutsgroep Ansarat op. De handelsingenieur die carrière maakte bij Janssen Pharmaceutica in Beerse, werd in 1988, nadat het Strategisch Plan Kempen was opgericht, de eerste streekmanager van de Kempen. Het Strategisch Plan Kempen zou van het reconversiegebied Kempen in vijftien jaar een Europese speerpuntregio maken. Jo Robrechts bleek de visionaire manager die deze ambitie zou kunnen waarmaken. De Plato-projecten, waarbij managers van grote bedrijven het peterschap van Kempense groeibedrijven waarnamen, kenden veel succes en ze bestaan nog steeds.
Robrechts bleef ruim drie jaar streekmanager en bouwde nadien verder aan zijn carrière, onder andere bij Belgacom. Hij werd bewonderd om zijn visionaire gave. In 1991 zei hij: “We gaan naar een economisch model waarin emoties het zwaartepunt zijn: gezondheidszorg, reizen, ontspanning. Welzijn wordt de drijvende motor van de economie.”
Eerste faillissement
Drie jaar later richtte Jo Robrechts New Distribution Systems op, dat wereldwijd shopautomaten zou plaatsen. Een automatische kruidenier die zo’n achthonderd verschillende producten 24 uur op 24 aanbood. Na een moeilijke start leek de winkelrobot door te breken en met de belofte dat de onderneming binnen de kortste tijd rendabel zou zijn, trok Robrechts investeerders aan. Maar het bedrijf ging in 2003 failliet, zonder dat het één dag winst had gemaakt.
De Kempense ondernemer bleef niet bij de pakken zitten. “De senior van morgen huivert van het aanbod van gisteren”, zei Jo Robrechts in 2007 in een interview met Gazet van Antwerpen. Robrechts droomde van meegroeiwoonprojecten en woonzorghotels. Wat later richtte hij Triamant op.
Zorgpoot leeggezogen
Dat het bij Triamant niet liep zoals het hoorde, had de Vlaamse overheid vorig jaar al kunnen weten. Dat zegt Vlaams parlementslid Hannes Anaf (Vooruit). “We waarschuwen al langer voor de gevaren van de commercialisering van de zorg. Het principe is dat je op zorg geen winst mag maken. Commerciële zorgverleners zoeken daarom mogelijkheden om de ter beschikking gestelde financiële middelen aan de zorg te onttrekken. Grote spelers doen dat, maar blijkbaar ook een wat kleinere speler als Triamant.”
Triamant is volgens Hannes Anaf gelinkt aan een wirwar van vennootschappen. “Die zogen de zorgpoot stelselmatig leeg en versluisden het geld naar de vastgoedpoot. De zorgpoot is failliet gegaan, en de mensen die ervan afhankelijk zijn, werden totaal aan hun lot overgelaten.”
“We weten dat een hoop geld is doorgesluisd naar andere vennootschappen van dezelfde eigenaar” zegt Annaf. “De Vlaamse overheid laat dat maar gebeuren. Dinsdag heb ik inspectieverslagen kunnen inzien die dat bevestigen. Ik heb de regering ermee geconfronteerd. Een zorgcentrum van Triamant in Wervik had op basis van zo’n verslag gesloten kunnen worden. Dat is niet gebeurd. Uit een financieel verslag van juli 2022 blijkt dat 1,7 miljoen euro van Triamant in Sint-Truiden is doorgesluisd naar een andere vennootschap, terwijl het zelf zijn RSZ niet meer betaalde. De Vlaamse regering zag het gebeuren, maar greep niet in.”
Dromer of fraudeur?
Is Jo Robrechts een dromer, of een fraudeur? “Ik heb me die bedenking ook gemaakt”, zegt een ondernemer die hem goed heeft gekend. “Ik heb nooit zakelijk samengewerkt met Jo, maar ik ken hem wel als een enorm gedreven, visionaire man. Een oprechte en zuivere ondernemer ook. Hij zou in ons land zogenaamde blue zones creëren, plaatsen waar mensen zorgeloos honderd jaar kunnen worden. Hij geloofde daar heel sterk in.”
“We zaten samen in de Toekomstgroep, die in 2004 onder zijn impuls was opgericht”, vertelt de ondernemer nog. “We zouden samen een visie rond de regio Kempen uitbouwen. Het was een heel inspirerend project, dat steunde op zijn visie en gedrevenheid. Jo Robrechts wilde van de Kempen een regio maken die uitblinkt in de kwaliteit van het leven.”
Triamant was het logische gevolg van die visie. Jo Robrechts zou die zelf gaan realiseren. “Ik laat me niet uit over zijn financiële capaciteiten. Daarover kan ik niets zinnigs zeggen. Ik weet wel dat hij met zijn 24u-shops al een aantal vijanden had gemaakt. Hij heeft ook toen een aantal investeerders teleurgesteld. Die schatten hem plots veel lager in.”
Jo Robrechts zelf hebben we de voorbije dagen meermaals gecontacteerd zodat hij zijn kant van het verhaal kon doen, maar we kregen geen reactie.
