“Als je me als meisje van 15 jaar vroeg: Wat ga je later doen?, dan was mijn antwoord daarop: Een kledingmerk oprichten”, zo begint Miek Schelfhout het verhaal. Het idee van ‘iets voor mezelf’ op te starten is -denk ik- ontstaan door het opgroeien in een gezin en in een familie van ondernemers. (Haar ouders zijn Guy Schelfhout en Magda Janssen, oprichters van JM Construct in Maaseik, actief in de productie van bevestigingsmaterialen en metaalbewerking, nvdr.). Als kleiner meisje was ik me daar natuurlijk niet van bewust, maar toen ik iets ouder werd, begon ik wel echt naar mijn ouders en mijn nonkels op te kijken. Ik heb thuis altijd gezien en ook meegekregen dat als je iets wil bereiken dat je daar dan voor de volle 100% voor moet gaan en hard moet werken en doorbijten als het wat minder gaat. Thuis aan het avondeten is er geen enkel ander onderwerp dan de zaak, en daar worden en werden al de successen ‘gevierd’, maar ook de vervelende en de minder mooie momenten besproken. Het leven wat je kan creëren met iets te doen waar je van droomt inspireert me gewoon enorm en dat is vandaag de dag ook zeker mijn drijfveer.”
Veel geleerd van ‘directie-gebeuren’
Maar Miek ging niet meteen over tot de oprichting van een eigen onderneming. “Na mijn studies rechtspraktijk ben ik direct gestart in het bedrijf van mijn ouders. Ik startte als allround administratief bediende, maar al snel kreeg ik meer en meer taken erbij. Zo werd ik verantwoordelijk voor het opbouwen van een HR- afdeling, het opzetten van een marketingplan en het juridische luik. Stilaan werd ik ook betrokken in het ‘directie-gebeuren’ en namen we samen met ons 4 (mijn broer Wout zit ook mee in de zaak) het management van het bedrijf op. Op het hoogste niveau meedraaien in een KMO is zeker en vast een énorme leerschool geweest en al die ervaring neem ik mee in mijn nieuwe avontuur.”
Verveling na de horeca…
Dat nieuwe avontuur kwam eerder toevallig tot stand. “In de avonduren werkte ik in de horeca (nog een gevolg van mijn studentenjob die ik heel graag deed), maar door de Covid-crisis moest de zaak plots sluiten. De verveling bij thuiskomst van het werk sloeg toe, en plots kwam ik op het idee om zelf sieraden te maken. Ik postte soms wat foto’s van de items die ik maakte, en stilaan wilden vrienden, kennissen én kennissen van kennissen ook iets bestellen. Met mijn droom voor ogen dacht ik: ‘dit is dé ideale kans om te proberen hoe het is om een eigen merk te hebben’. En zo startte ik niet veel later mijn merkje Lilalicious op. In bijberoep. Na veel Youtube-videos te kijken en veel op internet te scrollen leerde ik stilaan wat er belangrijk is bij het maken van een webshop, hoe socialmedia-marketing werkt (waarbij TikTok een enorme impact heeft gemaakt), hoe ik moest samenwerken met influencers, hoe ik een aansprekend aanbod moest creëren, hoe mijn packaging eruit moest zien, enzovoort. Ik weet nog hoe trots ik was toen er iemand bestelde vanuit Antwerpen die ik helemaal niet kende! Stilaan verdwenen de namen van de personen uit mijn direct omgeving en kreeg ik bestellingen binnen van mensen die ik nog nooit had gezien of gesproken. Zo’n onwerkelijk gevoel, ik was eindelijk na al die jaren iets aan het opbouwen waar ik van droomde!”
Personal brand
“Aanvullend op de promotie van Lilalicious zette ik ook hard in op de groei van mijn eigen socialmediakanalen. Het klinkt misschien heel vreemd voor wie er niet mee bezig is, maar dagelijks actief zijn en kwalitatieve content delen is zwáár. Zeker in combinatie met alles wat ik op dat moment lopende had. Stilaan groeiden mijn kanalen en werd mijn doorzettingsvermogen hierin beloond. Ik mocht meer en meer samenwerken met merken waarvan ik droomde, ik werd stilaan uitgenodigd op coole events en ontmoette heel wat creators waar ik naar opkijk. Al is het natuurlijk een leuke plus, mijn doel met het groeien van mijn eigen socials was niet om zelf influencer te zijn, maar wel het opbouwen van mijn personal brand en contacten te leggen met andere creators. Ik wou vertrouwen creëren naar potentiële klanten, want hoe meer mensen ik kon bereiken met mijn eigen kanalen, hoe meer kans dat het een succes werd. Dat was altijd mijn motivatie!”
Toch evolueerde de onderneming van Miek Schelfhout naar iets nieuw. “Na twee jaar Lilalicious (momenteel één jaar geleden) geraakte ik in een sleur”, vertelt ze. “Ik was ouder geworden en helemaal veranderd qua kledingstijl. Dingen die ik persoonlijk belangrijk vond, maar ook mijn visie op wat ik toekomstgericht wou doen, was veranderd. Ik merkte dat ik Lilaliciousniet meer leuk vond. Het was té girlie en te amateuristisch. Stilaan verwaterde mijn inzet voor het merk tot op een punt dat ik er eigenlijk niet meer mee bezig was… Jammer, eigenlijk.”
Bye familiebedrijf
Tot ze ongeveer 8 maanden geleden kreeg opnieuw “de sparkle” kreeg om te ontdekken hoe je een eigen kledingproductie opzet. “Stap voor stap leerde ik hoe ik de ideeën in mijn hoofd duidelijk op papier kreeg, hoe ik moest ontwerpen,… Op een zondag was ik in Hasselt met mijn vriend en kwamen we langs een nieuwbouw, waarbij ik echt voelde ‘dat wordt mijn winkel’. Lacherig zei ik dat ik eens zou bellen om te horen of de eigenaar ook openstond voor een pop-up-contract, met het idee dat het niet zou lukken. Een dag later belde ik naar de makelaar en jawel, ze stonden open voor pop-up. Vanaf die dag is alles in stroomversnelling gegaan. Plots wou ik heel graag een winkel en kwam ik razendsnel met het idee op Lilalicious te rebranden naar een nieuw merk. Dus zonder alles overboord te gooien waar ik 3 jaren hard voor had gewerkt om een bepaald bereik en vast klantenbestand op te bouwen. Ik ging het gesprek aan met mijn ouders, want op dat punt werkte ik nog full-time in de zaak. Samen kwamen we tot de conclusie dat als ik dit wou doen, ik me er dan 100% op moest focussen. Na veel tranen heb ik besloten om het familiebedrijf te verlaten en mijn eigen droom na te jagen. Het pop-up-verhaal verdween en de winkel die ik zopas heb geopend is voor lange termijn. Een heel spannende beslissing om alle stabiliteit op te geven! Maar ik blijf telkens herhalen tegen mezelf: ik wil later niet terugkijken op mijn leven met enorm veel spijt dat ik mijn grootste droom nooit een kans heb gegeven.”
Sinds 2 weken is de trein vertrokken in de Hasseltse Aldestraat en is het streetstyle kledingmerk Striped Studios een feit. “Inmiddels is er een producent op mijn pad gekomen die mij uitlegde hoe het proces in elkaar zat, en wat hij van mij nodig heeft om kleding te kunnen produceren. We kozen samen stoffen, bepaalden samen hoe de neklabels en hangtags eruit moesten zien. En zo is 3 maanden geleden de productie van samples opgestart van mijn broeken, hemden, totebags, petjes, tops, enzovoort. Dit was zooo onwerkelijk! De samples kwamen toe en met enkele aanpassingen gingen ze volledig in productie. En nu liggen ze dus gewoon in mijn eigen winkel… (Met tranen in mijn ogen) Ik ben zo gelukkig en zo trots dat ik na jarenlang dromen eindelijk de stap heb durven zetten. Mijn allergrootste droom is werkelijkheid geworden!
