Tania Mintjens mag dan al een eeuwigheid weg zijn uit Westmalle, de Kempense mentaliteit ademt ze nog. In Malle geniet de familie Mintjens veel respect. Afgelopen weekend werd nog gewezen burgemeester van Malle Robert Mintjens, een neef van Tania’s vader Karel, begraven.
“Onze karakters en onze achtergrond zijn te verschillend”, zegt Tania Mintjens. Paul Gheysens groeide op in een landbouwgezin in Ieper, maar stopte vroegtijdig met zijn studies diergeneeskunde om tuinaanlegger te worden. Nadat hij stallen en landbouwhangars had gebouwd, richtte hij in 1985 het bouwbedrijf Ghelamco op. Tania Mintjens is de dochter van Karel Mintjens en Marie-José Geens, beiden echte Mallenaren. Ze heeft nog een broer Carl die nu de meubelfabrieken leidt.
Vader Karel Mintjens heeft een soort mythische status in Malle. Hij werd geboren op 6 juli 1933. Mintjens ging er zelf prat op dat hij ‘slechts’ tot zijn veertiende naar school was geweest. Eerst naar de gemeenteschool in Westmalle, later naar het Sint-Gabrielcollege in Boechout en nog even naar een Franstalige school in Braine-le-Comte.
Door het vroegtijdig overlijden van zijn vader voelde hij zich als oudste verantwoordelijk voor het gezin. In 1961 startte hij in de Hallebaan een eenmanszaak waar hij apotheekkastjes maakte. Drie jaar later verhuisde hij zijn schrijnwerkerij naar de Meirenstraat waar hij een bedrijf met een oppervlakte van dertien hectaren op een terreingrootte van 35 hectaren uitbouwde.
“Karel Mintjens kwam uit een familie van gewone werkmensen”, zegt onze oud GvA-medewerker Jan Vorsselmans. “Hij verstond de kunst om de juiste personen te benaderen en aan te trekken. In die tijd had je in Malle ook nog de grote meubelfabrieken De Kempen. Aanvankelijk werd in Westmalle gedacht dat Mintjens niet lang zou blijven bestaan. Maar De Kempen is al lang failliet en meubelfabrieken Mintjens bestaat nog steeds. Op een gegeven moment werkten daar meer dan 350 mensen. Hij heeft een imperium kunnen opbouwen, vanuit het niets. Je kan hem vergelijken met Staf Janssens van IJsboerke, die is ook ooit met één triporteur is begonnen. Een hele generatie in de Kempen is opgegroeid in een typisch eiken Mintjens-interieur vanaf het huwelijk tot het graf.”
Volgens Vorsselmans was Mintjens veeleisend. “Je moest je volledig voor de firma geven, zoals hij deed, maar je werd er dan ook wel voor beloond. Talenkennis en inzet schatte hij heel hoog in. Mensen die aan sport deden, hadden een streepje voor. Ik herinner me dat dochter Tania vroeger een getalenteerd keurturnster was bij Rap en Knap in Westmalle, als pupil van trainster Irma Wuyts. Daar was hij fier op.”
Karel leidde de fabriek samen met zijn broers Frans en Jules. “Jules was de enige universitair”, zegt Camille Paulus, voormalig gouverneur en nauwe vriend van Mintjens. “Frans is wat later in het bedrijf gekomen omdat hij beroepsrenner is geweest in de Molteni-ploeg van Eddy Merckx. Ook Karel was een groot wielerliefhebber. Via Frans leerde hij Eddy Merckx en Paul Van Himst kennen. Hij had zijn eigen wielertoeristenclub met blauwe truitjes.”
Voetbal was ook belangrijk. Karel Mintjens had vroeger nog bij Blauwvoet in Westmalle gespeeld. Vlakbij zijn meubelfabrieken bouwde hij in de jaren zeventig een voor die tijd zeer moderne, grote sporthal, waar zijn personeel kon komen sporten. Buiten liet hij een subliem voetbalveld met atletiekpiste én tribune aanleggen. Mintjens had toen een eigen bedrijfsvoetbalploeg, FC Karel Mintjens.
Top-grasmat
Het voetbalveld was zo uitmuntend dat RAFC Antwerp, RSC Anderlecht en Feyenoord er oefenwedstrijden speelden in de jaren negentig. Bondscoach Paul Van Himst heeft de accommodaties gebruikt voor de Rode Duivels in 1994. Een week voor Antwerp de finale van de Beker der Bekerwinnaars moest spelen in 1993 in Wembley verloor ze er een vriendschappelijk duel tegen FC Karel Mintjens met 2-1. Een voorbode.
“We kregen eerst een rondleiding in de meubelfabriek en werkten daarna de match af”, herinnert Cisse Severeyns, Antwerp-icoon en Mallenaar, zich. “Die grasmat was toen fantastisch. Tegenwoordig wordt ze wel minder goed onderhouden. Ik ken Tania en Carl van vroeger. Carl en ik deelden een beetje dezelfde vriendenkring. Ook vader Karel heb ik goed gekend. Het waren verstandige mensen, en dat merk je ook aan Tania. Ze wil vooral niet dat Antwerp verkocht wordt. Ook Paul Gheysens is een verstandige mens. Ik begrijp ook zijn kant. Laat ons hopen dat ze als twee verstandige mensen tot een vergelijk komen.”
“Ik heb de kinderen ook gekend”, vertelt Camille Paulus. “Tania was toen al een heel hevige Antwerp-supporter. Ik herinner me dat ik en Paul Van Himst haar daar wel eens mee plaagden, want Antwerp deed het toen niet goed. Zelf was ik Beerschotsupporter. Van Tania’s clubliefde voor Antwerp kan ik dus zeker getuigen. Het was altijd een feest om naar Mintjens te komen. Karel soigneerde zijn gasten. Na het sporten stond er een groot buffet klaar. Guy Verhofstadt heeft er tripel van Westmalle leren drinken.”
De Mintjens Arena met de mythische grasmat wordt tegenwoordig uitgebaat door Play & Sport. Play & Sport begon oorspronkelijk als Antwerp Diamonds, dat een RAFC voetbalschool was. Intussen kan je er heel wat sporten beoefenen en staat het complex bekend om de sportstages voor kinderen.
Camille Paulus herinnert zich de schok die het te vroeg overlijden van Karel Mintjens in 1993 teweeg bracht. “Hij was zwaargewond geraakt in een auto-ongeval, maar herstellende, toen hij onverwacht in het ziekenhuis in Malle toch nog geveld werd door een hartstilstand.”
Rik Van Steenbergen, Briek Schotte, Eddy Merckx, Herman Vanspringel, Paul Van Himst: ze woonden allemaal het afscheid bij. Er weerklonk saxofoon tijdens de dienst, want Mintjens was saxofoonspeler. Zijn persoonlijke biechtvader pater Anselmus van de Trappistenabdij asssisteerde mee de twee pastoors.
“Ineens kregen zijn twee jonge kinderen die verantwoordelijkheid over de fabriek. Tania die in de Verenigde Staten studeerde, nam het roer eerst in handen, maar ze woont intussen in Groot-Brittannië en houdt zich bezig met vastgoed- en vermogensbeheer”, vertelt de oud-gouverneur. “Zoon Carl bouwde de fabriek verder uit. Hij is dierenarts van opleiding en houdt zich ook bezig met de andere hobby die Karel indertijd begon: het kweken van Franse Blonde d’Aquitainerunderen, een echt natuurras, op domein Blommerschot in Oostmalle dat hij helemaal restaureerde en uitbouwde.”
