-Vanwaar uw belangstelling voor ondernemerschap?
-Dat heb ik zeker van beide ouders meegekregen. Mijn moeder had naast de opvoeding van 8 kinderen, wat al een onderneming is op zich, nog een zaak genoemd Euromonta (bouwen van woningen). Pa (Emile, vorig jaar overleden op 11 september, nvdr) was een gekend en geliefd ondernemer die zijn carrière begon in Australië en er als jongste ondernemer ooit werd genomineerd. Mijn ouders vestigden zich later terug in Oostrozebeke waar hij de firma Ter Molst ( fabriek in meubelstoffen ) oprichtte, een bedrijf dat wereldwijd exporteerde. Zelf ben ik binnenhuisarchitecte en naast het creatieve luik, was ik hier wel verplicht om mijn “mannetje “ te staan in deze, destijds toch, niet alledaagse cultuur.
-Hoe ben je in Dubai terecht gekomen?
-Na de dood van mijn verloofde (de Australiër Frank had mij in Dubai ten huwelijk gevraagd) ben ik helemaal alleen naar Dubai teruggegaan en met 1 koffer en zonder connecties whatsoever. Daar wilde ik absoluut weer iets opbouwen vooraleer ik terug naar België zou komen. Maar inmiddels woon en werk ik er al 23 jaar.
-Hoe zou u de basisactiviteit van uw bedrijf definiëren en vanwaar de naam Squisito?
-Squisito staat voor “exclusief, uitgelezen “ en we zijn wat we hier noemen een soft furnishing company , wat betekent dat we alles verdelen wat met producten zoals muurbekleding, tapijt, leder gordijn- en bekledingsstoffen te maken heeft. We zijn agent voor verschillende producten zoals onder andere het gekende muurbekledingsbedrijf Arte van Zonhoven .
-Hoe moeilijk om als zakenvrouw gerespecteerd te worden in Midden Oosten?
-Mijn avontuur begon destijds in Saudi Arabië in 1988, toen ik aan een handelsmissie deelnam. Evident was dat allerminst. Toen was alles er nog zeer strikt en het was een zeer eenzame, maar ook enorm leerrijke ervaring. Het begin van een carrière die ik nooit had verwacht. Ik heb enorm veel geleerd en vooral het luisteren, het willen begrijpen en het geduld hebben, speelden een grote rol. Ik heb me altijd aangepast. Ik heb respect getoond en respect gekregen en dat werd zeker enorm gewaardeerd.
-U bent zelf een dame van de wereld. Weerspiegelt zich dat ook in uw HR-beleid?
-Velen noemden me weleens een “echte globbetrotter” want ik werkte ook in Israël, Oostenrijk, Frankrijk, UK, Qatar, Koeweit en de VS. Nu ben ik sinds bijna 23 jaar aan de slag in de UAE (Verenigde Arabische Emiraten). Zelf vond ik de uitdaging groot om elke keer iets totaal anders te mogen doen, voor totaal andere klanten en mentaliteiten. Ook in ons bedrijf hier hebben we mensen van 7 verschillende nationaliteiten en dat zorgt ervoor dat iedereen iedereen moet leren aanvaarden om samen te werken. Een mooi verhaal.
-Hoe ervaart u de huidige economische context in het Midden Oosten?
-De economische situatie is hier altijd moeilijk in te schatten of te voorspellen, maar sinds de oorlog Oekraïne -Rusland zijn hier heel veel mensen van die regio neergestreken en dat heeft de prijzen van real estate alleen maar de hoogte in gejaagd. Of het zo zal blijven is de vraag. Ondertussen wordt er hier nog steeds enorm verder gebouwd, en het lijkt niet te stoppen, terwijl er in werkelijkheid alleen maar een grotere prijzendruk ontstaat. Veel producten zijn te duur ook al is het aanbod oneindig groot.
-U staat bekend voor uw charity aanpak. Kan u enkele voorbeelden geven?
-Naast kunsttentoonstellingen die ik in België organiseerde ten voordele van mindervalide kinderen en kankerpatiëntjes, heb ik hier oog voor kinderen met een beperking. Sommigen leer ik zwemmen of neem ik mee voor een middag aan zee, of organiseer iets kleins. Gisteren voerde ik nog een blind persoon naar zijn huis en ik leerde hem hoe ik rechts, links vooruit en stop moest aanbrengen. Ik heb ook enorme bewondering voor dokter Reginald Moreels en zijn team, een project dat ik graag steun en in de kijker wil helpen plaatsen. Daarvoor heb ik al een eerste publicatie laten plaatsen in het plaatselijke 2 A magazine (Architectural and Art). Finaal nog dit: via internationale contacten in Dubai met andere families, zijn er inmiddels ook drie andere Leentjes die hier rondlopen, naar mij genoemd: een bij Franse ouders, een bij een familie uit Saudi Arabië en een van ouders uit Syrië (zie foto).
