We schrijven 2007 wanneer Saskia en Marc neerstrijken in het noordelijke strandstadje Sosúa. In hun kielzog: Annick Ruyts van het VRT-programma ‘We are from Belgium’. “Dat moet nogal wat geven als de zon erop schijnt”, merkt de reportagemaker op, terwijl ze de glanzend witte casa van het koppel bewondert. “’t Is iets helemaal anders dan café”, zucht Saskia, schijnbaar opgelucht. Elf jaar lang hield ze samen met haar man Park’s café in Halle open, maar dat jaar koos het koppel voor hun Dominicaanse droom.
“We hebben toch echt wel chance gehad met dat programma”, lacht Marc zestien jaar later. “Dat heeft ervoor gezorgd dat we direct klanten hadden uit Belgen. Die hebben dan hun positieve reacties op Tripadvisor geplaatst, waardoor ook de Amerikanen en Canadezen begonnen te komen.”
Mañana Mañana
De twee Hallenaren maken nog steeds het mooie weer in de Caraïben, maar tijdens ons gesprek zijn ze voor het eerst in vier jaar terug in België. “Het is toch wel wat wennen”, zegt Saskia. “Iedereen is zo ongeduldig en arrogant in het verkeer. Ik heb hier al heel wat middelvingers gekregen.” (lacht)
“In de Dominicaanse Republiek is alles veel meer gelaten. Als je bijvoorbeeld iets wilt laten herstellen, is het altijd mañana: ‘het is voor morgen’. Vooral in het begin moet je echt uw plan trekken. Ik ben nu meer een zelfklusser.”
7 op 7
De Dominicaanse Republiek ademt toerisme, met jaarlijks zo’n 8,5 miljoen reizigers op zoek naar zon en avontuur. “Het land is veel diverser dan de meeste mensen denken”, vertelt Saskia. “Behalve de stranden heb je ook uitgestrekte dennenbossen, waar de temperatuur in de winter tot 1 à 2 graden Celsius kan zakken. Punta Cana is natuurlijk dé bestemming voor toeristen. Onze casa ligt aan de noordkust, waar het iets rustiger is. Iedereen in de buurt kent hier mekaar, eigenlijk zoals bij ons vroeger in België. De laatste jaren zijn er hier wel grote winkels en hotels bijgekomen.”
Casa Veintiuno is niet de eerste de beste B&B, met haar luxueuze suites, tuin en zwembad, restaurant, fitnessruimte en gratis shuttle van en naar het surfparadijs Cabarete enkele kilometers verderop. “Het is heel hard werken, eigenlijk 7 op 7”, zegt Marc. “We kloppen nu meer uren dan toen we ons café openhielden. Maar we hebben nog geen moment spijt gehad van onze keuze. We doen het heel graag, dus het voelt niet als werken.”
“Ik stond al vanaf mijn 16de in het café van mijn ouders, dus het was echt tijd voor iets anders”, blikt Marc terug. “Maar anders dan Saskia heb ik veel familie in België, Saskia is enig kind. Dat maakte de sprong voor mij iets minder evident.”
Wat we Saskia en Marc nog mogen toewensen de komende jaren? “Dat we nog lang mogen verder doen, zeker en vast. Corona was voor ons niet gemakkelijk, maar nu komen de vaste klanten terug. We hebben in onze casa al mensen van over de hele wereld mogen ontmoeten: Canadezen, Amerikanen, Oezbeken… Dat is het fantastische aan de job.”
