Olivier Glorieux Yucopia

Out of office: Olivier Glorieux (Yucopia): “Ongegeneerd niets doen is ondergewaardeerd, maar ik heb het nog niet onder de knie”

DUFFEL – Tijdens de vakantieperiode zijn ook ondernemers ‘Out of Office’. Tijd dan om het eens niet over ondernemerschap te hebben maar over andere zaken die een mens bezighoudt. Vandaag: Olivier Glorieux van het aankoopplatform voor zelfstandigen en kmo's Yucopia. 

Waar wil je deze zomer meer tijd voor vrijmaken?

Hoewel ik hier waarschijnlijk zou moeten of kunnen schrijven dat mijn huidige lichamelijke conditie een zekere vorm van structurele lichaamsbeweging kan gebruiken, zou ik vooral meer tijd willen vrij maken voor mijn hoofd. Op tijd en (morgen-)stond een goed boek, wandelen, nadenken, mediteren. Reculer pour mieux sauter.  Het loont altijd om tijd vrij te maken om hetzelfde te doen met je hoofd.

Welk boek moet elke ondernemer volgens jou gelezen hebben?

The Power of a Single Tought. Zonder enige twijfel. Aan mij is geen liefhebber verloren gegaan van allesomvattende managementboeken, maar dit boek, een herwerking van een boek dat al meer dan 100 jaar bestaat, is voor mij de laatste jaren op cruciale momenten een soort van gids geweest. Het ligt nog steeds aan mijn koffie apparaat en af en toe sla ik het, fortune cookie gewijs, open om me te laten onderdompelen in de onmiskenbare universele waarheden over de kracht van de geest.

Welke dag in je leven zou je nog eens opnieuw willen beleven?

Mijn huwelijk, maar dan als gast. Mijn vrouw, zelf van Hongaarse komaf, en ik zijn getrouwd in een idyllisch sprookjeskasteel in de buurt van Boedapest waar we met meer dan 100 vrienden en familie een heel weekend gefeest hebben. Hoewel ik er 100% van genoten heb, kan je toch niet helemaal vermijden dat je als ‘gastheer’ van een feest in een ander land, in een constante ‘organisor-mode’ vertoeft. Daarom zou ik dat weekend nog eens willen herbeleven in ‘guest-mode’.

Wie of wat kan jou doen schaterlachen?

Mijn vrouw en kinderen. Ze zijn niet alleen mijn alfa en mijn pi (ik heb gemikt naar 3,14 kinderen, maar heb afgrond op 3), maar ook mijn klankbord en vrijwel de enige die kunnen vermijden dat mijn elastiek knapt. En dan komt de ontlading, het schaterlachen vanzelf. Hoewel de eerlijkheid me gebiedt te zeggen dat  “schateren” lichtelijk overdreven is.  Ik heb nogal de neiging om te schaterlachen zoals Erik Van Looy, mond wagenwijd open, tanden bloot, geen geluid en af en toe een traan.

Welke goede eigenschap heb je meegekregen van je ouders?

De eigenschap om iets nooit goed genoeg te vinden. Ik heb er in een bepaalde periode in mijn leven en professionele carrière mee geworsteld om op een constructieve manier om te gaan met deze eigenschap, maar als je zelf een software ontwikkelt die 10 keer beter moet zijn dan de huidige oplossingen, dan komt die mindset nogal eens van pas. Privé ben ik me quasi constant heel bewust van mijn geluk en ‘rijkdom’, professioneel kan de lat echter nooit hoog genoeg liggen.

Wat is het beste ondernemersadvies dat je ooit hebt gekregen?

Ik vind advies enorm belangrijk. Ik ben op een latere leeftijd met ondernemen gestart met het gevoel dat falen geen optie (meer) is. Ik had daarom al een raad van advies toen Yucopia zich nog in een conceptuele fase bevond. Twee zaken zijn me steeds bijgebleven: “Bluvn’ goan” (Eén van m’n mentoren heeft West-Vlaamse roots en hoewel hevig KV Mechelen supporter is hij ook een adept van de slogan van Club Brugge) en “Teamteamteam”. Het is pas sinds ik met Yucopia echt ben beginnen investeren in intern talent, dat we op kruissnelheid aan het komen zijn.

Wat is in het laatste jaar je beste aankoop geweest?

Als aankoop ook mag staan voor investering, dan zonder enige twijfel de investering in een intern team. Ik heb met mijn ex-vennoot heroïsche discussies gevoerd over wanneer je de stap moet zetten, maar het komt altijd neer op het ‘kip en ei’-verhaal. Er is geen universele waarheid, maar ik ben meer een man van de kippen. Ik geloof heel sterk in het inschakelen van externe kennis (ik heb vòòr Yucopia proUnity mee opgestart, het snelst groeiende freelance platform in België, dus ik ben een diehard believer), maar de drive en het gevoel dat je een ‘écht’ bedrijf aan het uitbouwen bent, start in mijn ogen pas vanaf het moment dat je je eerste werknemer aanneemt. De (gouden) eieren zullen dan wel volgen.

Wat was je ergste job ooit?

Of ik een marketing- & salesplan kon bedenken en Coca-Cola Atlanta telefonisch kon overtuigen dat ons agentschap in staat was de Europese lancering van Glaceau Vitaminwater op te starten en in goede banen te leiden. Conference call binnen een uur. Grootste lanceringsbudget in jaren. Plan gemaakt. Check. Plan verkocht. Check. Budget verkocht, inclusief sales team van 60 FTE’s. Check. “Goh ja, nu je toch ’t plan zelf hebt bedacht, is er niemand beter geplaatst dan jij om het ook uit te voeren en kan je dat sales team toch ook zelf leiden, niet?

Ik ben van nature zeer introvert en heb geen sprankeltje verkoopstalent. Een verkoopsteam leiden van 60 doorwinterde verkopers was voor mij een beproeving. Ik ben dankbaar dat ik het heb mogen en kunnen doen en dat de beoogde doelstellingen werden behaald, maar het heeft me zoveel energie gekost, dat ik het me nadien nog een hele tijd heb gevoeld in lijf en leden.

Wat is jouw meest nutteloze talent?

Ik vind dit heel moeilijk te beantwoorden omdat ik het fundamenteel oneens ben met de premisse van deze vraagstelling. Élk talent is nuttig, ook al kan je door omstandigheden het nut van een talent nog niet volledig inschatten en dus laten ontbolsteren. Wat was ik in godsnaam met de vaardigheid om met zowat elk materiaal vuur te kunnen maken? Tot ik twee maand op een onbewoond eiland ergens in Maleisië werd gedropt en net dat talent fundamenteel bleek om te overleven.  Wat hielp het me om jaren aan een stuk op elk moment te kunnen afdwalen in gedachten (dagdromen) en ik me bezig hield met het visualiseren van doelen, uitdagingen en situaties lang voor ze zich aandienden? Tot ik een software op de markt bracht waarin vooruitziendheid in combinatie met het kunnen visualiseren van doelen van onschatbare waarde bleek. Ook mijn talent om vanuit een helikopterzicht een team te durven en kunnen samenstellen van mensen die elk in hun expertise veel straffer zijn dan ik, is lang onder de radar gebleven bij gebrek aan de noodzaak een team samen te stellen.

Of je er nu 5 seconden iemand mee hebt opgevrolijkt of je er mee in staat bent geweest de derde wereldoorlog te voorkomen, élk talent heeft zijn nut en als het talent zijn nut nog niet heeft bewezen, is het er de tijd nog niet voor geweest.

Wie of wat wordt volgens jou gruwelijk ondergewaardeerd?

De veredelde kunst van het ongegeneerd niets doen. Ik heb het vooralsnog nog niet helemaal onder de knie. Enerzijds kan ik wel perfect enkele uren na mekaar niets doen (gevolgd door intensieve periodes van starten op 3u in de ochtend en keihard doorwerken), anderzijds voel ik me nog te gegeneerd om dit in het openbaar te cultiveren. En voorts met stip in de top 5 van  gruwelijk ondergewaarderd: Excell, font courier new en Hugh Grant films.

Waar mogen we je tegen volgende zomer mee feliciteren?

Met het feit dat ik er in geslaagd ben om Yucopia te brengen naar dat punt dat ik me nu al 40 jaar aan het visualiseren ben door meer mentale ruimte te creëren, door meer te schaterlachen aan een zelfgemaakt kampvuur omringd door mijn team, door meer ongegeneerd niets te doen en door meer nutteloze boeken te lezen en me daar allemaal heel bewust van te zijn…