“Ons bedrijf is opgericht in 1974 als distributeur van kleine elektrische apparaten voor de keuken. Daarbinnen is het ontstaan van Fritel gekomen in 1991, een op en top Belgisch merk”, schetst Cindy van Ratingen, enig kind van stichter Joseph. “De naam Fritel is voornamelijk bekend als merk van friteuses en onze talrijke innovaties op dat gebied mogen grotendeels op conto van mijn vader worden geschreven.”
Ook al bedacht hij vele productverbeteringen, Joseph van Ratingen was geen ingenieur of elektrotechnicus. “Hij had dezelfde opleiding als ikzelf: wij zijn jurist”, verrast Cindy van Ratingen. “Hij is ‘out of the blue’ de electrowereld ingestapt. En met succes: hij is in België, hét frietland bij uitstek, in 1998 al marktleider geworden met zijn friteuses.”
Patenten
Waarom koos een jurist voor keukenapparatuur? “In de jaren zeventig was er een heel grote boom in de keukenwereld: men was op zoek naar manieren om taken makkelijker of sneller uit te voeren, denk maar aan elektrische koffiezetapparaten, snijmessen of bijzetverwarmingen”, legt van Ratingen uit.
“Stelselmatig is de aandacht gegaan naar wat te maken had met koken. En een Belg kan niet zonder zijn frietjes. Daarom heeft mijn vader zijn eigen merk Fritel gelanceerd om moderne friteuses op de markt te brengen. Vroeger was een friteuse een grote ronde, vettige pot die moeilijk schoon te maken was. Zijn friteuses moesten vaatwasserbestendig worden, energievriendelijker, praktischer om te hanteren en op te bergen,… Daar kwamen talrijke octrooien en patenten bij kijken.”
“In die innovatieve geest van mijn vader werken we verder. Ontwikkeling en design doen we nog altijd in België, de productie gebeurt in Azië. We hebben een mooie marktpositie in de Benelux en we zitten vol expansieplannen. De solide basis daarvoor is door de eerste generatie gelegd, door mijn vader. Hij zou er heel trots op zijn.” Het Fritel-gamma is ondertussen veel ruimer dan friteuses, er zijn o.a. wafelijzers, grills en raclettetoestellen bijgekomen. “Maar zijn favoriete toestel bleef zijn friteuse”, knikt zijn dochter. “Dat was echt alles voor hem.”
Optimist
Jos(eph) van Ratingen was geboren en getogen in Lanaken, begin jaren zeventig verankerde hij zich in Hasselt. Naast friteuses had hij nog een ander stokpaardje. “Zijn vader was juwelier en voor die branche heeft hij altijd een zekere passie gekoesterd. Mijn moeder deed er haar voordeel mee”, glimlacht Cindy. “Vader ontwierp samen met juweliers heel mooie stukken voor haar en heeft bepaalde juweliers ook dingen bij kunnen brengen, dat vond hij leuk. Hij zag ook onmiddellijk of juwelen een poetsbeurt nodig hadden. ‘Die steen is niet mooi, die heeft niet de juiste helderheid, dat zou anders bevestigd moeten worden,…’ zulke opmerkingen maakte hij dan.”
Van Ratingen senior droeg het roer van zijn bedrijf meer dan tien jaar geleden over aan zijn dochter. “Hij heeft me zeker niet gepusht, ik kreeg het met de paplepel mee en het interesseerde me onmiddellijk”, vertelt die. “Het dagelijks bestuur liet hij los maar hij kwam af en toe wel nog een babbeltje slaan met werknemers, vragen hoe het met hen ging. In de reacties op zijn overlijden merk ik dat het heel erg werd geapprecieerd. Hij was een bijzonder innemend man, iemand die graag gezien werd door iedereen, en een eeuwige optimist. Hij kon de meest barre situatie in een of twee zinnen helemaal omdraaien zodat het zonnetje terug ging schijnen”, looft ze haar vader en mentor.
“Hij was helaas al een aantal jaren op de sukkel met zijn gezondheid maar vader is gegaan zoals hij had willen gaan: rustig, in zijn slaap, zonder dat hij het wist, zonder pijn. Toch een hele troost”, rondt zijn dochter af. Het afscheid volgt in zeer intieme kring.
