In een klein straatje achter de kerk van Geraardsbergen bevindt zich de kleine koffiebranderij Rosita. Het familiebedrijf, onder de lokale bevolking misschien beter gekend als Koffie Ghys, kent zijn oorsprong aan het einde van de 19de eeuw. Vijf generaties geleden startte Remigius Ghys een handel in koloniale producten, waaronder koffie, in het nabijgelegen Brakel.
Later werd de zaak verdergezet door zijn zoon Zenon Ghys. De koffiebranderij floreerde en generatie na generatie trad in de voetsporen van Remigius. Maar de tijden veranderden, de grootwarenhuizen deden hun intrede en voor de kleine koffiebranderij werd het steeds moeilijker.
Pierre Ghys, die dit najaar op 68-jarige leeftijd kwam te overlijden, was de vierde en tijdelijk laatste generatie die aan het roer stond van de branderij. Hij focuste zich op het artisanale en kleinschalige. Zo leverde hij aan huis en aan slechts enkele dorpswinkels waar je de koffie kon vinden.
Vijfde generatie
De 5de generatie zag het in eerste instantie niet helemaal zitten om de familietraditie verder te zetten, waardoor de branderij 10 jaar geleden zijn voorlopig einde kende. In 2019 besloten de broers Frédéric en Olivier toch om de koffiebranderij nieuw leven in te blazen.
“We doen dit beiden in bijberoep. Olivier werkt ook nog als sound engineer en zelf heb ik een achtergrond in de verkoop van IT voor multinationals. Samen met de heropstart van de koffiebranderij ben ik ook mijn eigen bouwfirma F&L Construct gestart. Daarnaast baat ik samen met mijn vrouw B&B Zennon uit. Je kan me dus gerust een echte ondernemer noemen”, lacht Frédéric.
Bij de heropstart van het merk, hoorde ook een volledige rebranding. “Oudere klanten herinneren zich ongetwijfeld nog het merk en logo van Koffie Rosita. Die Rosita stond op de pakjes koffie afgebeeld als een wulpse pin-up. In meer preutse tijden kreeg ze een zedig kleedje. In ons nieuwe logo haalden we de wulpse Rosita terug boven”, vertellen de broers met een knipoog.
Artisanale koffie van hoge kwaliteit
Olivier en Frédéric volgden voor de heropstart van Rosita een opleiding tot koffiebranden en barrista. “Met Rosita willen we een koffie van hoge kwaliteit aanbieden aan een betaalbare prijs”, gaat Olivier verder. “De koffie is een mengeling van 100% arabica koffiebonen uit Brazilië, Ethiopië, Colombia en Guatemala.”
De verwerking van de bonen gebeurt volledig artisanaal in de kleine koffiebranderij vlakbij de Geraardsbergse markt. “Rosita is sinds de jaren ’20 gevestigd in centrum Geraardsbergen en was één van de eerste branderijen van de stad. Op een bepaald punt raakte onze familie gesplitst in twee takken die elk een eigen koffiebranderij hadden. Zo waren Koffie Select in de Gasthuisstraat en Koffie Rosita in de Buizemontstraat, beide van de familie Ghys, rechtstreekse concurrent van elkaar. Vandaag is enkel nog Koffie Rosita overgebleven.”
Uitbreiding en koffiebar
Op dit moment verkoopt Koffie Rosita voor 50% aan particulieren via de webshop en de winkel en 50% aan restaurants en bedrijven. Frédéric: “De bedoeling is om meer en meer naar B2B te gaan door de uitbouw van een partnernetwerk. Onze koffies zijn nu al in enkele lokale zaken en bakkerijen te koop. Geïnteresseerde ondernemers mogen steeds contact met ons opnemen.”
Daarnaast zijn er plannen om uit te breiden naar een nieuwe vestiging, waar Olivier tevens een koffiebar wil openen. “Daar zullen klanten onze koffies kunnen komen proeven in allerlei barrista creaties. Details over waar en wanneer deze koffiebar zijn deuren zal openen, kan echter nog niet vrijgeven”, zegt hij geheimzinnig.
“Belgen moeten leren fout maken”
Naast de koffiebranderij is ook het bouwbedrijf van Frédéric zeer succesvol. Op slechts twee jaar tijd draait het bedrijf, dat inmiddels 6 medewerkers telt, al een omzet van bijna 1 miljoen euro. “We werken vooral in onderaanneming en zijn gespecialiseerd in residentiële renovaties en bijbouwen”, legt hij uit. “Soms is het wel stresserend om twee totaal verschillende bedrijven tegelijk te runnen. Zo ben ik vaak heel technisch bezig en dan belt er plots iemand voor een kilo koffie.” (lacht)
“Het is altijd mijn droom geweest om een eigen zaak op te richten”, vervolgt Frédéric. “Uiteindelijk moet je dat gewoon doen en leren om fouten te maken.”
“Dat is iets wat ik meegekregen heb van mijn vrouw uit Ierland. In de Angelsaksische cultuur wordt het maken van fouten niet afgestraft, maar bewijst het net dat je lef had om het te doen. In België heerst een soort ‘schoolmeester mentaliteit’. We komen uit een schoolsysteem waar punten worden afgetrokken bij fouten in plaats van punten bij te geven voor alles wat je wel goed doet. Hierdoor zijn mensen bang om fouten te maken. Als ondernemer moet je toch op een bepaald punt de stap wagen en kijken waar je uitkomt”, besluit hij.
