Luc Glorieux, Kortrijkse ereburger, vatte in 1971 het idee op om busbedrijven naar de toenmalige Hallen van Kortrijk te brengen. Een kassucces werd de eerste editie niet, maar Glorieux ging in de beste West-Vlaamse traditie gewoon door. Een man met een plan. Tot het een event werd dat de hele sector -van de VS tot in Azië – naar Kortrijk lokte.
Bedoeling was van meet af aan om exploitanten en producenten bij elkaar te brengen en maximaal te informeren over het reilen en zeilen van de sector. Het bleek een schot in de roos, ook al omdat Luc Glorieux in tempore non suspectu begrepen had hoe belangrijk ook de ‘randbeleving’ was. Om het met een boutade uit zijn mond te zeggen: “Overdag car en bus, ’s avonds bar en kus.”
Deze eeuw ‘exporteerden’ Luc en Mieke Glorieux (die de fakkel van haar vader overnam) hun beursconcept ook naar andere landen in de wereld. Luc Glorieux maakte van Busworld een begrip, een dienstenmultinational én de place to be voor de sector. Mieke Glorieux bestendigt het ondernemersverhaal.
Van Kortrijk naar Brussel en de wereld
Noodgedwongen, omwille van plaatsgebrek in Kortrijk, verhuisde Busworld van Kortrijk naar Brussel, waar de beurs inmiddels al één maal doorging. In het buitenland gooit Busworld zijn anker ook uit in onder meer Rusland, India, Indonesië, Kazachstan, Turkije en Argentinië. China, Nigeria en Colombia werden geschrapt. Jaarlijks is er wel ergens in de wereld een door de familie Glorieux opgezet event rond bussen en touringcars. In het coronajaar moest de Belgische beurs met spijt in het hart worden geschrapt omdat het niet anders kon.
info: busworld.org
