“We zijn dadelijk open gegaan vanaf wanneer het mocht, maar het was zo’n slecht weer”, zegt Umberto Pecorelli, chef-kok van het Italiaans-gastronomische restaurant in Meerhout. Zijn vrouw Cindy Vancluysen vult aan: “De eerste dagen zaten mensen in de kou, het regende zelfs in hun glas. Hier in Meerhout zitten we gelukkig met een overdekt stuk. Maar in Geel hebben we dat niet, en daar is de heropening letterlijk in het water gevallen. Je verwachtte een massa volk, maar het weer werkte niet mee.”
Umberto en Cindy runnen al 19 jaar hun restaurant in Meerhout. In 2019 kwam er nog een lunchrestaurant annex traiteurszaak op de Markt in Geel bij: Vivo. Tijdens de lockdowns bleef de zaak in Geel open, en dat zorgde toch voor actie in het leven van de horecaondernemers. “Vooral de tweede lockdown was echt schrikken. Je verwachtte dit niet terug. Onze dagen bleven wel gevuld omdat Vivo open was, en daar deed de take-away het goed. Maar de avonden waren we nu gewoon thuis. We hebben een dochter van 13, en die heeft er enorm van genoten. Een ander leven wel, ja.” Umberto: “Normaal begin ik pas goed wakker te worden rond 4-5 uur, en nu zit je ineens gewoon thuis en is de dag gedaan. Niet fijn!”
Dat het moeilijk is geweest, steekt Cindy niet onder stoelen of banken. “De tweede lockdown heeft er harder in gehakt dan de eerste. Toen was het nog nieuw en plezant. We hebben onze take-away verfijnd en uitgebreid, zijn met pastaboxen gaan werken, met verschillende formules.”
“Die pauzeknop als ondernemer is heel frusterend”, zegt Umberto. “De eerste lockdown vonden we niet zo erg. Je draait al jaren over je eigen ritme en werkt keihard, en dan komt er ineens een periode van rust. Dat was zalig. Maar de tweede periode hadden we niets om handen, konden niets doen, konden niet naar buiten. Ik ga niet zeggen dat ik er depressief van ben geworden, maar ik heb er ook niet ver vanaf gezeten, eerlijk gezegd. Op den duur begin je je nutteloos te voelen, en da’s zwaar. Maar je moet dat natuurlijk altijd proberen te relativeren, en vooruit denken. En nu zijn we er weer, he!”
Intussen heeft La Ghironda een totale make-over gekregen. Het hele interieur is vernieuwd, met warme en moderne toetsen. “We hadden gepland om in januari te starten, maar toen de tweede lockdown zich aankondigde, hebben we de werken vervroegd. In dat opzicht was het een geluk bij een ongeluk, want we konden bouwen zonder stress, niets moest. Als een aannemer zei: ‘ik kan morgen niet komen’, dan was het geen probleem dat die een dag later kwam”, zegt Umberto.
Ook de kaart kreeg een update. Cindy: “We hebben ook tijd gehad om de wijnkaart volledig te vernieuwen. En we zijn bezig geweest met nieuwe gerechtjes te ontwikkelen.”
De financiële buffer die het koppel in 19 jaar tijd zorgvuldig aanlegde, is weg nu. “Maar we hebben het overleefd, zijn nog jong en hebben nog tijd om te recupereren. we verwachten dat alles zich goed kan herstellen, maar alles inhalen, ja, dat gaat natuurlijk niet zomaar. Maar we kunnen goed samenwerken, en da’s ons geluk.”
