KORTRIJK – Het Kortrijkse communicatiebedrijf Mex United focust zijn activiteiten graag op de lokale handelaars en zelfstandigen die met raad en daad worden bijgestaan. Volgens Kurt Ostyn en Tom Delmotte van Mex United moeten de lokale politici bepaalde principes goed onder ogen houden, principes die ze in deze moeilijke of andere tijden vaak vergeten of veronachtzamen. “De politici kennen hun Pappenheimers te weinig.”
Principe nummer één: dé lokale handelaar bestaat niet, er is een ontzettend grote diversiteit. “En toch merken we hoe makkelijk steden en gemeenten zich in hun communicatie richten tot ‘de lokale handel’”, aldus de schrijvers van de open brief. “Doe dat niet. U bewijst er hen geen dienst mee. Ga liever met uw data aan de slag en zorg ervoor dat uw database netjes opgesplitst is in soorten lokale handelaars: slagers, bakkers, caféhouders, kledingwinkels, apotheken, kappers, nagelstudio’s. Hoe beter u die opsplitsing maakt, hoe gerichter u kan communiceren. Ken uw Pappenheimers en durf binnen elke categorie ook een opsplitsing te maken tussen de locomotieven, de wagons en de ballast. Geef de locomotieven een persoonlijk belletje en vraag hen mee aan de kar der positiviteit te trekken.”
Principe twee: communiceren is meer dan algemene nieuwsbrieven versturen die beginnen met ‘Beste handelaar’. Kruip in de huid van de handelaars en ga na waar zij hun informatie halen. Stel vervolgens een marketingmatrix samen die u een duidelijk overzicht geeft welke doelgroepen u via welke kanalen best kan bereiken. Zowel online als offline.
En breng uw boodschap via zoveel mogelijk kanalen. Het maken van zo’n matrix is een intensief werkje, maar u bespaart er nadien ontzettend veel tijd mee en zorgt ervoor dat u razendsnel kan anticiperen en communiceren.
Samen sterker
Principe drie: hou organisme en organisatie in evenwicht. De coronacrisis heeft duidelijk aangetoond dat er heel wat creativiteit en solidariteit in steden aanwezig is. Lokale besturen hebben nogal eens de neiging om wat er leeft in hun gemeente, strak te willen organiseren en regisseren. Als een kip die op haar eieren zit. Maar nieuw leven moet ook zijn vleugels kunnen uitslaan. Ga daarom niet voorbij aan de vele mooie initiatieven die spontaan ontstaan in de schoot van verenigingen, buurten of ondernemingen, maar omarm ze en ondersteun ze. Laat het ‘organisme’ haar ding doen. Durf u nederig op te stellen. Vaak is de lokale handel de verbindende factor, faciliteer hen.
Principe vier: speel de troeven van de handelaars uit. Straten, pleinen, openbare gebouwen, parken of wegen, een groter forum kunnen politici niet hebben om het van de daken te schreeuwen dat je geeft om die local heroes. Waarom moet onze publieke ruimte er altijd zo saai en grijs uit zien? Is het niet tijd om het in handen te geven van lokaal creatief talent? Om trots te zijn en hen een etalage te geven die verder reikt dan die paar vierkante meter vitrine waarover ze nu vaak amper beschikken? Om positieve verhalen te brengen en de verzuring tegen te gaan?
En last but not least: werk samen met de lokale handelaars, en geef hen ook initiatiefrecht. Als handelaars een eigen campagne lanceren, probeer dan het warm water niet opnieuw uit te vinden maar haak er uw karretje aan. Stel iemand aan die hiervoor verantwoordelijk is en zorg er voor dat uw stad of gemeente wendbaar genoeg is om in die campagnes opgenomen te worden. Die pro-activiteit zal uw lokale handelaar zeker weten te waarderen.
